Στον Νίκο Νικόλιζα  

Στο πλευρό του Θανάση Βέγγου, έζησε σχεδόν 60 χρόνια. Μαζί στις χαρές, μαζί και στις λύπες. Για εκείνον η Ασημίνα, ήταν ο άνθρωπος της ζωής του. Η παντοτινή σύντροφος, σύζυγος, μάνα των μονάκριβων γιών του και μια υπέροχη γιαγιά. Για εκείνη η απώλειά του ακόμα και σήμερα που έχουν περάσει 6 ολόκληρα χρόνια, είναι μια πληγή ανοιχτή.

«Ωστόσο κάθε βράδυ του λέω καληνύχτα, όπως έκανα τόσα και τόσα χρόνια που ήμασταν μαζί. Νιώθω σα να είναι στο πλευρό μου κάθε βράδυ» λέει η Ασημίνα Βέγγου σε μια σπάνια εξομολόγηση ψυχής στα Parapolitika.gr.

Στις 3 Μαϊου συμπληρώθηκαν 6 χρόνια από τότε που ο κορυφαίος κωμικός έφυγε για πάντα από την ζωή, βυθίζοντας στο πένθος χιλιάδες φανατικούς θαυμαστές του. Άλλωστε πλέον όλοι μιλούν για δύο φανατικά κοινά που απέκτησε η Ελλάδα: εκείνο της Αλίκης Βουγιουκλάκη και εκείνο του Θανάση Βέγγου. Και για τους δύο το κοινό εξακολουθεί να τους ακολουθεί πιστά.

Στο σπίτι της οικογένειας Βέγγου στο Χαλάνδρι όπου ζούσαν για πολλά χρόνια μαζί, τίποτα δεν έχει αλλάξει. «Όχι. Τα άφησα όλα, όπως τα είχε εκείνος τακτοποιήσει. Παντού έχουμε φωτογραφίες του, έχουμε τα βραβεία του» λέει και τα μάτιαα της βουρκώνουν. Η συγκίνησή της, έξι χρόνια μετά, είναι έκδηλη. «Δεν υπάρχει γωνιά στον κόσμο που δεν τον έχει τιμήσει. Όλος ο ελληνισμός. Και εκείνος όμως όταν του μιλούσες για Ελλάδα σπάραζε στα κλάματα» λέει η Ασημίνα Βέγγου ανοίγοντας την πολύωρη συζήτηση για τον παντοτινό αγαπημένο της.

-Πέρασαν ήδη 6 χρόνια. Ποιος ήταν τελικά ο Θανάσης Βέγγος;
«Ήταν ένα άνθρωπος που γέμιζε το σπίτι του και την κοινωνία χαρά και αισιοδοξία. Όχι επειδή είμαι σύζυγός του, αλλά ο Θανάσης ήταν ο διπλανός άνθρωπος που ήθελες να του μιλήσεις. Να του πεις τα προβλήματά σου. Τα βραβεία και μόνο που του έχουν δώσει από κάθε γωνιά του πλανήτη για όσα έχει προσφέρει, αποδεικνύουν πόσο πολύ τον αγάπησε ο λαός μας. Ο Ελληνισμός. Ήταν ένας χρυσός άνθρωπος. Έδινε χωρίς να πάρει».

-Σας λείπει;
«Είναι δυνατόν να μην μου λείπει; Πολύ, πάρα πολύ. Όμως παρηγορούμαι με τις φωτογραφίες που έχω μέσα στο σπίτι μας, με τις αναμνήσεις που μου έρχονται στο νου, με όσα βίωσα στο πλευρό του. Κάθε βράδυ του λέω καληνύχτα σα να είναι μαζί μου. Νιώθω ότι μας προσέχει. Και εμένα και τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας».

«Το ανεκπλήρωτο όνειρο…»
Η είδηση θανάτου του στις 3 Μαϊου 2011 φτάνει μέχρι και τα ταμπλόιτ των ξένων εφημερίδων. Ήταν τόσο μεγάλη η συγκίνηση του Ελληνισμού, που οι ξένες εφημερίδες μιλούν τότε για τον «κορυφαίο κλόουν της Ελλάδας που έφυγε για πάντα». Η Ασημίνα Βέγγου, θυμάται, συγκινείται, δακρύζει και συνεχίζει την αφήγησή της, σε πρώτο πρόσωπο. Σα να είναι ο ίδιος δίπλα της…

-Αλήθεια, ποιο ήταν το όνειρο που δεν πρόλαβε να εκπληρώσει; Γιατί έφυγε πραγματικά ξαφνικά…
«Ναι έτσι είναι. Έφυγε εντελώς ξαφνικά μέσα σε ελάχιστες μέρες. Αυτό που ήθελε να ολοκληρώσει, ήταν δύο δουλειές που είχε κλείσει να κάνει και ήθελε να τις αφήσει παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές. Ήταν κάτι πολύ καλό που όμως δεν κατάφερε να το φέρει εις πέρας. Τον πρόλαβε ο θάνατος». Η υπερήλική σύζυγός του, κομπιάζει…

-Βλέπατε μαζί τις ταινίες του;
«Φυσικά. Του άρεσε πολύ και εκείνου. Όμως και τώρα κάθομαι με τα παιδιά μου, με τα εγγόνια μου και τις βλέπουμε όταν παίζονται. Τα εγγονια του, είναι και θαυμαστές του».

-Εσείς πως νιώθετε όταν τις βλέπετε;
«Συγκίνηση και εκτίμηση στον άνθρωπό μου. Όμως νιώθω μόνη που δεν είναι στο πλευρό μου για να τις δούμε μαζί. Αλλά έχω τα παιδιά και τα εγγόνια μου και μου κρατάνε συντροφιά. Τις βλέπουμε μαζί όταν παίζονται».

-Πως αισθάνεται η υπόλοιπη οικογένεια που λείπει εκείνος από το σπίτι;
«Ο Θανάσης ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα μέσα στο σπίτι και παράλληλα πολύ ταπεινός άνθρωπος. Χαιρόταν με τα απλά πράγματα της ζωής και λυπόταν με όσα λυπούσαν και την υπόλοιπη οικογένεια. Από την άλλη τα παιδιά μας δεν εκδηλώνονται όταν βλέπουν ταινίες του. Πάντα ήταν έτσι, χαμηλών τόνων. Όμως ο εγγονός του, ο Θανάσης είναι ίδιος εκείνος. Στις εκφράσεις, στην ομιλία, σε όλα. Σαν να βλέπω τον άντρα μου στο πρόσωπο του εγγονού μου».

-Πιστεύετε ότι θα ακολουθήσει τα βήματά του;
«Δεν μπορώ να το πω αυτό. Τώρα τελειώνει το Πανεπιστήμιο. Αν θέλει ο ίδιος και ο θεός, ίσως και να πατήσει στα βήματα του παππού του».

-Ο σύζυγός σας, ήθελε να έχει «αντικαταστάτη»;
«Ο Θανάσης μου, έλεγε: ότι θέλει ο κάθε άνθρωπος να γίνει, θα γίνει. Αρκεί να έχει την θέληση. Δεν του άρεσε να πιέζει τους ανθρώπους. Ήθελε να τους αφήνει απόλυτη ελευθερία έκφρασης».

-Ποιος από τους συναδέλφους του, ήταν κοντά του μέχρι τελευταία;
«Πιο κοντά ήταν με το Νίκο τον Κούνδουρο γιατί τους ένωνε-βλέπετε-και μια Μακρόνησος. Είχαν πολλά κοινά βιώματα και ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο Κούνδουρος τον έβαλε στο επάγγελμα. Ήταν κάτι σαν μέντορας. Και οι δύο ήταν πιστοί φίλοι».

-Υπήρξε κάποια ταινία την οποία ο ίδιος αγαπούσε περισσότερο και σας το είχε εκδηλώσει;
«Το «τι έκανες στον πόλεμο Θανάση» που είχαν συνεργαστεί με τον Κατσουρίδη. Αυτή η ταινία έβγαζε πολλά εσώψυχα του Θανάση. Πολλές φορές είχε κλάψει με αυτή. Ήταν η αγαπημένη του».

-Η αλήθεια είναι ότι σπάνια μιλούσε δημοσίως και όποτε το έκανε, έκλαιγε. Γιατί τόσο μεγάλη ευσυγκινησία;
«Ο Θανάσης ήταν τρομερά ευαίσθητος άνθρωπος. Είχε πονέσει πολύ στη ζωή του. Πέρασε πολλές πίκρες και ταλαιπωρία για να γίνει αυτό που έγινε. Είχε παλέψει πολλές φορές για να σταθεί όρθιος. Δεν ήταν του χαρακτήρα του να πηγαίνει σε εκδηλώσεις που θα του κάνουν το τραπέζι. Πάντα ήθελε να πληρώνει ο ίδιος. Έτσι ένιωθε. Ωστόσο δύο φορές που μίλησε δημόσια άρχισε τα κλάματα. Και στο σπίτι έτσι του έβγαινε όταν θυμόταν κάποιες στιγμές που τον είχαν στιγματίσει».

-Μαζί με τον Θανάση ζήσατε πολλές πίκρες. Κυρίως τα χρόνια της δικτατορίας, όταν τον κυνηγούσαν να του πάρουν το σπίτι, το θέατρο. Τι θυμάστε από εκείνα τα χρόνια;
«Αγόρι μου, με τον Θανάση μου, περάσαμε πολλές πίκρες εκείνα τα χρόνια. Ο Θανάσης έφαγε πολύ κυνήγι. Δούλεψε όμως σκληρά, πάλεψε, αγωνίστηκε και δεν κατάφεραν οι τοκογλύφοι να μας πάρουν το σπίτι και το  θέατρο. Από το πρωί εως το βράδυ οι τοκογλύφοι περίμεναν να μας πάρουν τα πάντα. Και αν δεν δούλευε τόσο πολύ, θα είχαμε μείνει στον άσσο».

-Θεωρείται πλέον ο κορυφαίος κωμικός. Απέκτησε χρήματα δεδομένου ότι δούλεψε και στο θέατρο και στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο μέχρι και τις τελευταίες μέρες της ζωής του;
«Όχι παιδί μου. Ποτέ δεν απέκτησε χρήματα. Το μόνο που καταφέραμε ήταν να ξεπληρώσει τους τοκογλύφους προκειμένου να μην μας πάρουν όλα τα υπάρχοντα.  Αυτό ήταν το μεγάλο του κατόρθωμα και ήταν ευτυχισμένος για όσα κατάφερε».

-Τι θα λέγατε στον κόσμο, μέσα από τα Parapolitika.gr 6 χρόνια μετά τον θάνατο του μοναδικού Θανάση Βέγγου;  
«Από τότε που έφυγε εκείνος άδειασε το σπίτι μας. Ωστόσο πιστεύω ότι κάθε βράδυ είναι σε μια γωνιά και προσέχει όλη την οικογένειά του. Άλλωστε αυτή ήταν και η μεγαλύτερη χαρά της ζωής του: που απέκτησε παιδιά και εγγόνια και μπορούσε να τους λέει ιστορίες από τα παλιά χρόνια».