Τον Ιανουάριο του 2014 ο Μαριάνο Ραχόι πραγματοποιεί επίσκεψη αστραπή στην Αθήνα προκειμένου να δείξει ότι ο ευρωπαϊκός νότος στηρίζει τον Αντώνη Σαμαρά στην εκλογική του προσπάθεια. Το ραντεβού είχε κλειστεί ,αγχωμένα, δυο μέρες νωρίτερα στο Παρίσι σε μια συνάντηση κορυφής μετά και από παρέμβαση ευρωπαίων αξιωματούχων (Γιούνγκερ κτλ). Ο Ραχόι δεν ήθελε να ταυτιστεί με τον Αντώνη Σαμαρά λόγω της ανόδου των Podemos (αδελφού κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ) στη χώρα του , κυρίως δεν ήθελε να δείξει ότι φοβάται κιόλας τέτοιου είδους κινήματα θεωρώντας δεδομένη την ήττα της ΝΔ .

Στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής … οσμίζονταν εύκολα κανείς ότι ο Ραχόι ήταν προσαρτημένος στο άρμα των Μέρκελ - Σόιμπλε οι οποίοι επιθυμούσαν την έλευση Τσίπρα προκειμένου να κάνουν «σκιάχτρο» την «Ελλάδα της Αριστεράς» για τα υπόλοιπα κράτη μέλη της Ε.Ε. Παρά τα καλά λόγια του Ραχόι: «ο Σαμαράς είναι ηγέτης, είναι πραγματικός leader», εν τούτοις στις δηλώσεις του ο Ισπανός πρωθυπουργός ήταν γενικόλογος και μάλλον ψυχρός.

Άλλωστε ήλθε το πρωί της 14ης Ιανουαρίου 2015 και αποχώρησε νωρίς το μεσημέρι ενώ φημολογήθηκε πως «έστησε» και μια ερώτηση για το τι θα έκανε ο έλληνας ομόλογος του σε περίπτωση που η Μέρκελ επιθυμούσε να τον επισκεφτεί παραμονές των εκλογών και τον Σαμαρά να απαντά αποστομωτικά : «Καλοδεχούμενη, εμείς είμαστε φιλόξενος λαός».

Δημοψήφισμα εξελίξεων

Στη διάρκεια της κατ΄ ιδίαν συνάντησης τους το κλίμα δεν ήταν και τόσο θερμό. «Αυτά που μας κάνετε θα τα βρείτε μπροστά σας» φέρεται να του είπε ο Μεσσήνιος και δεν αναφερόταν στους Podemos, όντας βέβαιος ότι θα «ξεφούσκωναν» μέχρι τις Ισπανικές κάλπες ένα χρόνο μετά, αλλά στο Καταλανικό δημοψήφισμα.

Ελάχιστοι θυμούνται σήμερα ότι τον Νοέμβριο του 2014 είχε στηθεί δημοψηφισματική κάλπη στην Καταλονία η οποία κρίθηκε αντισυνταγματική ενώ το ποσοστό συμμετοχής ήταν χαμηλό μόλις 35%.

«Σε μια συγκυρία που υπάρχει φως για έξοδο από την οικονομική κρίση οι εκλογές στην Καταλονία δεν θα ήταν ό,τι καλύτερο» είπε στην κοινή συνέντευξη στο Μαξίμου, σχεδόν αδιάφορα ο Ραχόι.

Ο καιρός πέρασε και ο Αντώνης Σαμαράς δικαιώθηκε αφού τον Σεπτέμβριο του 2015 οι περιφερειακές κάλπες στην Ισπανία δίνουν ποσοστό 47,8% σε όσους υποστηρίζουν την ανεξαρτησία της συγκεκριμένης περιφέρειας ενώ στο καταλανικό κοινοβούλιο υιοθετείται ψήφισμα για τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους «το αργότερο το 2017».

Ο Ισπανός «έχασε τη μπάλα» βλέποντας από τη μια μεριά τους Podemos να κατακρημνίζονται , από την άλλη να μη μπορεί να σχηματίσει παρά κυβέρνηση μειοψηφίας κι αυτή κατόπιν αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων και από μια τριτη , να ταλανίζεται από τις «φωνές» ανεξαρτησίας των Καταλανών και τα οικονομικά σκάνδαλα του κόμματος του.

Αντί να συμπλεύσει και να στηρίξει ενεργά την ελληνική προσπάθεια το 2014, «κόλλησε» πάνω στους Γερμανούς διαρρηγνύοντας τις σχέσεις με τους γείτονες του ψάχνοντας μάταια πλέον για συμμάχους. Πορτογάλοι με σοσιαλιστική κυβέρνηση, Ιταλία με υπηρεσιακή, Έλληνες με αριστερο - ακροδεξιά.Σήμερα πέραν των άλλων στέκεται και κοιτά τον εμφύλιο σπαραγμό στη χώρα του μετρώντας ακόμη τις πληγές από την τυφλή τρομοκρατική επίθεση στη Βαρκελώνη.

Το κακό είναι ότι ο Αντώνης Σαμαράς, όπως είναι σε θέση να γνωρίζουν τα parapolitika.gr, δεν έχει βρει ακόμη χρόνο να καταγράψει τα όσα συνέβησαν επί των ημερών του. Αν μη τι άλλο ένας ηγέτης κρίνεται και από την υστεροφημία του στη διαμόρφωση της οποίας οφείλει να συμβάλλει εμπράκτως και εγγράφως ο ίδιος.