Δώδεκα κυβερνητικοί εκπρόσωποι -εκ των οποίων οι εφτά προερχόµενοι από τον δηµοσιογραφικό χώρο(!)και δέκα εκπρόσωποι Τύπου -από τους οποίους τέσσερις δηµοσιογράφοιείναι ο πλούσιος απολογισµός της εκπροσώπησης της Νέας ∆ηµοκρατίας είτε από τη θέση της κυβέρνησης είτε από τη θέση της αξιωµατικής αντιπολίτευσης.

Η αρχή έγινε επί κυβέρνησης Κωνσταντίνου Καραµανλή όταν ο πατριάρχης της ελληνικής πολιτικής σκηνής -κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης, που ο εγχώριος κυβερνητικός βίος υιοθέτησε την πρακτική του κυβερνητικού εκπροσώπουεπέλεξε, διαδοχικώς, δύο σηµαίνοντα στελέχη της ελληνικής δηµοσιογραφίας.

Πρώτος ήταν ο πολύ επιτυχηµένος διευθυντής της προδικτατορικής «Μεσηµβρινής», Παναγιώτης Λαµπρίας. Κυβερνητικός εκπρόσωπος δηλαδή είχε επιλεγεί ένα ιδιαίτερα µορφωµένο πρόσωπο για µία κυβερνητική περίοδο, αµέσως µετά την αποκατάσταση της ∆ηµοκρατίας, γεµάτη εκκρεµότητες στα εξωτερικά ζητήµατα και µε την ανάγκη πολύ λεπτών χειρισµών στα εσωτερικά. Κι αυτό διότι µόλις είχε πέσει η δικτατορία και τα «σταγονίδια» της 21ης Απριλίου ήσαν απειλητικά. Ιδιαίτερος γνώστης του Κάφκα, ο Παναγιώτης Λαµπρίας έχαιρε της απολύτου εµπιστοσύνης του Κωνσταντίνου Καραµανλή, ίσως όσο κανένας άλλος κυβερνητικός εκπρόσωπος από τους πρωθυπουργούς που ακολούθησαν.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ

Στη θέση αυτή ο µακαρίτης Λαµπρίας κάθισε από το 1974 µέχρι το 1977, οπότε ο Κωνσταντίνος Καραµανλής έκανε πρόωρες εκλογές. Τη νέα θέση του υφυπουργού Προεδρίας και κυβερνητικού εκπροσώπου, την οποία διατήρησε µέχρι τον σχηµατισµό της κυβέρνησης Ράλλη, µετά την εκλογή στην Προεδρία της ∆ηµοκρατίας του Κ. Καραµανλή, πήρε ένας άλλος επιτυχηµένος δηµοσιογράφος, που είχε διατελέσει και πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, ενώ χρόνια αργότερα είχε τοποθετηθεί ως πρεσβευτής της Ελλάδας στην ΟΥΝΕΣΚΟ. Ο Γιώργος Αναστασόπουλος. Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι τόσο ο Λαµπρίας όσο και ο Αναστασόπουλος προέρχονταν από την «Καθηµερινή» της Ελένης Βλάχου.

Ο Γιώργος Αναστασόπουλος επανήλθε στη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου το 1981. Από το 1981 και µέχρι το 1990, οπότε σχηµατίστηκε η κυβέρνηση του Κώστα Μητσοτάκη, η Νέα ∆ηµοκρατία µπήκε στα δικά της «πέτρινα χρόνια». Οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι αντικαθίσταντο από τους εκπροσώπους Τύπου του κόµµατος, µε πρώτο τον Θόδωρο Κασσίµη, σήµερα επιτυχηµένο εκτροφέα σαλιγκαριών στην Αρκαδία. Είχε παραιτηθεί ο Γεώργιος Ράλλης και στις εσωκοµµατικές αναδείχθηκε πρόεδρος του κόµµατος ο αντίπαλός του στις εκλογές της Ν.∆. το 1980, Ευάγγελος Αβέρωφ. Επίσης, από το 1982 µέχρι το 1984 ήταν εκπρόσωπος Τύπου της Ν.∆. επί Αβέρωφ ο δηµοσιογράφος ∆η µήτρης Γιανναράκος, προερχόµενος από την εφηµερίδα «Απογευµατινή». Ο Κασσίµης, προερχόµενος από το περιβάλλον του Αθανάσιου Τσαλδάρη, ο οποίος ήταν φίλα διακείµενος προς τον Αβέρωφ, ήταν φυσικό και αυτός να θεωρείται «αβερωφικός».

Και ο τότε αρχηγός της Ν.∆. Κων. Μητσοτάκης τον επέλεξε ως εκπρόσωπο Τύπου του κόµµατος, για τον πρόσθετο λόγο ότι και ο Κασσίµης προερχόταν από τον δηµοσιογραφικό χώρο -έπειτα από επιτυχηµένη και αυτός καριέρακαι εποµένως ήξερε να χειρίζεται τα ΜΜΕ. Στα κρυφά χόµπι του νέου εκπροσώπου της Ν.∆. συγκαταλεγόταν ο προσκοπισµός, ενώ ήταν -και προφανώς παραµένειφανατικός ΑΕΚτζής. Λόγω, άλλωστε, της οπαδικής του αυτής προτίµησης ήταν και από τα ιδρυτικά µέλη του σωµατείου φίλων της ΑΕΚ «Ενωση 1924».

Αλλά υπήρξε συγχρόνως ιδρυτικό µέλος των Φίλων του... Γιώργου Θαλάσση, του Μικρού Ηρωα, που ήταν γνωστός ως το ηρωικό παιδί-φάντασµα, οι περιπέτειες του οποίου εναντίον των Γερµανών στην Κατοχή µεγάλωσαν άπειρο αριθµό παιδιών στις δεκαετίες του ’50 και του ’60! Στη θέση του εκπροσώπου έµεινε από το 1984 µέχρι το 1989, οπότε αρχίζει η κυβερνητική περίοδος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη! Μετά την παραίτηση Εβερτ από την αρχηγία του κόµµατος, λόγω εκλογικής ήττας το 1996, η Νέα ∆ηµοκρατία µπήκε στην περίοδο του Κώστα Καραµανλή, ο οποίος το 1997 εκλέχτηκε αρχηγός του κόµµατος. Υστερα από την ανάδειξή του και στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης του κόµµατος ο Καραµανλής πρότεινε αρχικώς σε φίλο του δηµοσιογράφο τη θέση του εκπροσώπου Τύπου. Λόγω της άρνησής του, όµως, κατέληξε στον Αρη Σπηλιωτόπουλο, ο οποίος επί Εβερτ είχε ενταχθεί στη Γραµµατεία Πολιτικού Σχεδιασµού της Ν.∆., όπου εκεί τον γνώρισε και ο Καραµανλής.

«ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ» ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Τότε άνοιξε ο δρόµος για τον επόµενο εκπρόσωπο Τύπου του κόµµατος που παρέµεινε µάλιστα και στη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου, µετά την εκλογική νίκη της Ν.∆. το 2004. Ηταν ο δηµοσιογράφος Θοδωρής Ρουσόπουλος, µε θητεία και στην τηλεόραση. Η επιλογή αποτέλεσε και έκπληξη, διότι ο Θοδωρής Ρουσόπουλος θεωρήθηκε ότι βρισκόταν εγγύτερα στον αριστερό χώρο. Ως κυβερνητικός εκπρόσωπος διακρίθηκε για την ευπρέπειά του επιτυγχάνοντας να έχει µία πολύ καλή σχέση µε τους δύσκολους, ούτως ή άλλως, δηµοσιογράφους, ειδικώς µάλιστα τον πρώτο χρόνο της δεύτερης θητείας Καραµανλή. Του καταλογίστηκε από εσωκοµµατικούς αντιπάλους υπερσυγκεντρωτισµός αφανώς, αλλά σε καίριες αρµοδιότητες. Ωστόσο αυτό οφειλόταν µάλλον στην εµπιστοσύνη που του έδειχνε ο τότε πρωθυπουργός και λιγότερο σε δικές του πρωτοβουλίες. Παραιτήθηκε από τη θέση του εκπροσώπου τον Οκτώβριο του 2008. Τον Θοδωρή Ρουσόπουλο αντικατέστησε άλλος ένας δηµοσιογράφος, ο γερµανοτραφής και πρώην πρόεδρος της Ενωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, Βαγγέλης Αντώναρος. Γιος του πολύ επιτυχηµένου γελοιογράφου Αρχέλαου είχε αρχικώς οριστεί το 2004 αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος. Στη θέση αυτή ο Αντώναρος έµεινε µέχρι τις εκλογές του 2009 που έχασε η Νέα ∆ηµοκρατία. Για αρκετά χρόνια µετά, µε δηµόσιες δηλώσεις του εθεωρείτο ότι εξέφραζε ορισµένες τουλάχιστον από τις απόψεις του πρώην πρωθυπουργού που προτιµούσε και προτιµά τη σιωπή.

Ο «ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΠΑΝΟΣ»

Με την εκλογή του Αντώνη Σαµαρά στην προεδρία της Ν.∆. εκπρόσωπος Τύπου ανέλαβε άλλος ένας δηµοσιογράφος. Ο Πάνος Παναγιωτόπουλος. Στη θέση αυτή ο πρώην υπουργόςδηµοσιογράφος ο οποίος από τη θητεία του στο υπουργείο Εργασίας και τις θέσεις του απέκτησε την προσωνυµία «κόκκινος Πάνος» έµεινε από τον Νοέµβριο του 2009 έως τον Ιανουάριο του 2011. Με την ιδιότητα του εκπροσώπου, σε δηµόσια τοποθέτησή του είχε κάνει κριτική και στην προηγούµενη κυβέρνηση Καραµανλή στην οποία µετείχε. Ο αντικαταστάτης του Παναγιωτόπουλου ήταν µία έκπληξη. Επελέγη από τον Αντώνη Σαµαρά ένας άλλος δηµοσιογράφος µε µεγάλη θητεία στην τηλεόραση, ο Γιάννης Μιχελάκης. Η τελευταία, πάντως, επαγγελµατική του ενασχόληση πριν κληθεί να αναλάβει εκπρόσωπος ήταν διευθυντής του επανεκδοθέντος «Ελεύθερου Τύπου». Ανέλαβε στις 10 Ιανουαρίου του 2011, θέση που διατήρησε µέχρι τον Ιούνιο του 2012, οπότε και µπήκε στα ψηφοδέλτια της Ν.∆. ως υποψήφιος. Με τον σχηµατισµό της κυβέρνησης από τον Αντώνη Σαµαρά µετά τις δεύτερες εκλογές του 2012 τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου την κατέλαβε ένας άλλος δηµοσιογράφος, ο Σίµος Κεδίκογλου. Τον Ιούνιο του 2013 µετά την ανακοίνωση της κυβέρνησης Σαµαρά για το κλείσιµο της ΕΡΤ η ΕΣΗΕΑ τον διέγραψε από τα µητρώα της, όπως επίσης διαγράφηκε και από τον Ε∆ΟΕΑΠ. Από τη θέση του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ και, συγχρόνως, του κυβερνητικού εκπροσώπου αποµακρύνθηκε κατά τον ανασχηµατισµό της 9ης Ιουνίου του 2014.

Η ΠΡΩΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ

Ως αντικαταστάτριά του και στο υφυπουργείο Τύπου και ως κυβερνητικός εκπρόσωπος επελέγη από τον Αντώνη Σαµαρά, για πρώτη φορά, µία γυναίκα. ∆ηµοσιογράφος επίσης, η οποία όµως είχε εγκαταλείψει το δηµοσιογραφικό επάγγελµα από το 2004 για να εκλεγεί βουλευτής στη Β’ Αθηνών. Ηταν η Σοφία Βούλτεψη, χρόνια επιτυχηµένη δηµοσιογράφος σε πολλές εφηµερίδες, η οποία από τη νέα της θέση είχε να αντιµετωπίσει και το θέµα του φορέα που θα αντικαθιστούσε την ΕΡΤ που είχε κλείσει. Παρέµεινε κυβερνητική εκπρόσωπος µέχρι τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015. Στον δρόµο που είχε ανοίξει ο κ. Σαµαράς για τις γυναίκες βρέθηκε και η δηµοσιογράφος και σήµερα ευρωβουλευτής, Μαρία Σπυράκη, η οποία είχε τοποθετηθεί τον Ιανουάριο του 2015 εκπρόσωπος Τύπου του κόµµατος, µε κυβερνητική εκπρόσωπο, πάντως, τη Σοφία Βούλτεψη. Το όνοµα της Μαρίας Σπυράκη επανήλθε στο προσκήνιο τελευταίως στο πλαίσιο των αλλαγών που ετοίµαζε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για την επικοινωνιακή οµάδα της Ν.∆. Τελικά οι πληροφορίες επιβεβαιώθηκαν και η ευρωβουλευτής της Ν.∆. διαδέχθηκε την προηγούµενη εβδοµάδα τον Βασίλη Κικίλια.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ