Με ρυθµό «κατεπειγόντως» κινήθηκαν τρία διαφορετικά υπουργεία, συγχρονισµένα λες από «αόρατη χείρα», για συµφέροντα του κ. Βασίλη Παπαδόπουλου, εµπλεκόµενου στην πώληση «stock» εκρηκτικών και όπλων από την Ελλάδα στη Σαουδική Αραβία. Μέσα σε µόλις 10 ηµέρες, από τις 12 Ιουνίου 2017 µέχρι τις 22 Ιουνίου 2017, τα υπουργεία Εθνικής Αµυνας, Εξωτερικών και Οικονοµίας και Ανάπτυξης σε υπηρεσιακό επίπεδο χειρίστηκαν και προώθησαν τη «διακρατική συµφωνία», ακόµα και όταν έβλεπαν µπροστά τους τις «µαύρες τρύπες» της όλης διαδικασίας.

Τα «Π» φέρουν σήµερα στη δηµοσιότητα το «χαµένο έγγραφο» µε τον χαρακτηρισµό «∆5» του υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο επισυνάπτει ο υπουργός Άµυνας Πάνος Καµµένος στην απάντηση της ερώτησης (ΑΚΕ) που είχαν καταθέσει οι βουλευτές της Ν∆ Β. Κικίλιας και Αν. ∆ηµοσχάκης στις 6 Νοεµβρίου. Υπογραµµίζεται ότι αυτό το έγγραφο είναι εκείνο που είχαν αναδείξει ως χαµένο στην προηγούµενη έκδοσή τους τα «Π». Κατά µαγικό τρόπο, «ανακαλύφθηκε» αίφνης ελεύθερο στο διαδίκτυο (http://www.mod.mil.gr/uploads/ Dnsi_enimerosis/Pdf/KOINOBOYLEYTIKOS%20ELEGXOS/2017/NOE/1390/ D5.pdf).

Ας πάρουµε, όµως, τα πράγµατα µε τη σειρά και ας δούµε το χρονικό µέχρι τη σύναψη της διακρατικής συµφωνίας, από τις 12 Ιουνίου µε το e-mail του προξένου της Ελλάδας στο Ριάντ, την επιστολή του Βασίλη Παπαδόπουλου προς τη Γ∆ΑΕΕ την ίδια ηµέρα, την αυθηµερόν απάντηση του γενικού διευθυντή της Γ∆ΑΕΕ Κ. Κυριακίδη, και την τελική υπογραφή της διακρατικής συµφωνίας στις 13 Ιουνίου.

Ένα χρονικό το οποίο αναλύουµε σε ρεπορτάζ στις επόµενες σελίδες. Τα επόµενα 24ωρα της υπογραφής της συµφωνίας, ο Βασίλης Παπαδόπουλος υποβάλλει αίτηµα εξαγωγής των υλικών προς το υπουργείο Οικονοµίας. Αµέσως το αίτηµά του διαβιβάζεται στο υπουργείο Εξωτερικών, στις 16 Ιουνίου. Μία εβδοµάδα περίπου µετά, στις 22 Ιουνίου, το υπουργείο Εξωτερικών απαντά στο υπουργείο Οικονοµίας µε ταυτόχρονη κοινοποίηση στο υπουργείο Άµυνας και στην ελληνική πρεσβεία στο Ριάντ.

Το έγγραφο του υπουργείου Εξωτερικών είναι αξιοπρόσεκτο, αφού έρχεται να προσθέσει νέα δεδοµένα και αποκαλύψεις. Από το έγγραφο αυτό προκύπτει ότι το υπουργείο Εξωτερικών, από πολιτικής απόψεως -όπως υπογραµµίζεται-, δεν έχει κατ' αρχήν αντίρρηση για την πραγµατοποίηση της συγκεκριµένης εξαγωγής προς τη Σαουδική Αραβία. Ωστόσο, αν και αποδέχεται το υπουργείο Εξωτερικών ότι υπάρχει η τυπική διασφάλιση (Πιστοποιητικό Τελικού Χρήστη) πως οι Ενοπλες ∆υνάµεις της Σαουδικής Αραβίας θα αποτελέσουν και τον τελικό χρήστη του εξαγόµενου στρατιωτικού υλικού (το εν λόγω έγγραφο έχει δηµοσιοποιηθεί από τον Π. Καµµένο, αλλά δείχνει διάτρητο, όπως αναλύεται σε ρεπορτάζ επόµενης σελίδας), ζητά ως επιπλέον διασφάλιση της εν λόγω εξαγωγής να υποβάλει η αρµόδια Αρχή της Σαουδικής Αραβίας πιστοποιητικό επαλήθευσης της παραλαβής των υλικών. Αυτό καταδεικνύει κλίµα καχυποψίας από την πλευρά του ΥΠΕΞ για τη µεταφορά και την τελική κατάληξη του «stock» των εκρηκτικών, αφού τέτοιο έγγραφο δεν κρίνεται απαραίτητο από τη διαδικασία.

Το πολύ ενδιαφέρον επίσης είναι ότι στο συγκεκριµένο έγγραφο αναφέρεται η Ολυµπιακή Βιοµηχανία Α.Ε. ως «υπεργολάβος» για την εκτέλεση του έργου µεταφοράς των πυροµαχικών.

Άρα ο εκπρόσωπος της Σαουδικής Αραβίας, σύµφωνα µε τον υπουργό Εθνικής Άµυνας, για την υπογραφή της διακρατικής συµφωνίας γίνεται αντιληπτός από το υπουργείο Εξωτερικών ως «υπεργολάβος» για τη µεταφορά των πυροµαχικών.

Το πλέον ενδιαφέρον στοιχείο που προσφέρει το έγγραφο είναι ότι το υπουργείο Εξωτερικών προκρίνει ως σηµαντική τη γνώµη της ΕΥΠ για τη συγκεκριµένη εταιρεία, δηλαδή την Ολυµπιακή Βιοµηχανία Α.Ε., αλλά και για όλες τις άλλες εταιρείες που δεν είναι εγγεγραµµένες στο Μητρώο Κατασκευαστών Αµυντικού Υλικού. Όσοι γνωρίζουν τη φρασεολογία της διπλωµατικής υπηρεσίας καταλαβαίνουν ότι το ΥΠΕΞ τα ζητήµατα της εθνικής ασφάλειας τα παραπέµπει στην ΕΥΠ, διατηρώντας τις όποιες επιφυλάξεις του.  

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ  

Παράλληλα, το υπουργείο Εξωτερικών ζητά να υποβληθούν τα στοιχεία για τις ελληνικές εξαγωγές στρατιωτικού υλικού στο πλαίσιο της διαδικασίας της Ε.Ε., όπως είναι άλλωστε υποχρέωση της χώρας. ∆ιαφαίνεται, δε, από την ανάγνωση του εγγράφου ότι τα στοιχεία αυτά το ΥΠΕΞ τα έχει ζητήσει µε συγκεκριµένο έγγραφο την ακριβώς προηγούµενη ηµέρα, στις 21 Ιουνίου 2017, αλλά και µε παλαιότερα αιτήµατα µέσω υπηρεσιακής αλληλογραφίας.

Τίθενται τρία ερωτήµατα:

1) Γιατί δεν προσκοµίστηκε το έγγραφο του ΥΠΕΞ (∆5) στο κοινοβούλιο και στους ερωτώντες βουλευτές;

2) Γιατί θεωρεί σκόπιµη και χρήσιµη την άποψη της ΕΥΠ για την Ολυµπιακή Βιοµηχανία Α.Ε. αλλά και για εν γένει τις εταιρείες που δεν είναι εγγεγραµµένες στο Μητρώο Κατασκευαστών Αµυντικού Υλικού;

3) Η χώρα µας έχει εξαγάγει και άλλα εκρηκτικά και δεν έχει υποβάλει τα αντίστοιχα πρωτόκολλα βάσει της κοινοτικής νοµοθεσίας;

Γιατί, αφού ζητά επανειληµµένως η διπλωµατική υπηρεσία τα πρωτόκολλα, το υπουργείο Εθνικής Άµυνας αµελεί να τα κοινοποιήσει;