Τις δύσκολες στιγμές της ζωής του, τα φαγητά που προτιμά, αλλά και την αγαπημένη του… αποκριάτικη στολή όταν ήταν μικρός αποκάλυψε σε μια ζεστή συνέντευξη ο βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, Σταύρος Καλαφάτης.

Συναντήσαμε στην ταβέρνα «Αττικόν Αλσος», στη Φιλοθέη, τον πρώην υπουργό και επικεφαλής της μείζονος δημοτικής αντιπολίτευσης της συμπρωτεύουσας, ο οποίος χαρακτήρισε ανεκδιήγητες, θλιβερές και προβοκατόρικες τις τελευταίες δηλώσεις του Γ. Μπουτάρη περί αλλαγής του ονόματος «Μακεδονία» του αεροδρομίου της Θεσσαλονίκης, ενώ τόνισε ότι «δεν κάνει για δήμαρχος της πόλης μας». Για την υπόθεση της Novartis έκανε λόγο για απόπειρα της κυβέρνησης να σύρει τη χώρα σε εκλογές βουτώντας στη λάσπη.  

Πώς κρίνετε τις δηλώσεις του Γ. Μπουτάρη για το αεροδρόμιο «Μακεδονία» και την εν γένει στάση του στο Σκοπιανό;  

Ανεκδιήγητες, θλιβερές και προβοκατόρικες. Στην αρχή αποκάλεσε -και μάλιστα δύο φορέςτο γειτονικό κράτος «Μακεδονία». Στη συνέχεια χαρακτήρισε το μεγαλειώδες συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης «κατάπτυστο». Μετά πρότεινε να αλλάξει όνομα το αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης και να μην ονομάζεται πια αεροδρόμιο «Μακεδονία». Εφτασε στο σημείο να υποδεικνύει στους Σκοπιανούς διεκδικήσεις σε βάρος της χώρας μας. Δεν ξέρω αν λειτουργεί ως λαγός του κ. Τσίπρα ή ως… νονός των Σκοπιανών. Σίγουρα, όμως, δεν κάνει για δήμαρχος της πόλης μας. Τους Μακεδόνες δεν μας εκπροσωπεί και δεν μας εκφράζει.  

Τι εικόνα έχετε αποκομίσει από το σκάνδαλο Novartis;

  Το μόνο σκάνδαλο με εμπλοκή πολιτικών προσώπων, που αποδεικνύεται, είναι οι παρακρατικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης. Είναι η απόπειρά της να σύρει τη χώρα σε εκλογές βουτώντας στη λάσπη, να πολώσει, να συκοφαντήσει, να διχάσει. Δεν θα τα καταφέρει, όμως, γιατί θα πέσει η ίδια στον λάκκο που έσκαψε για τους άλλους.

Τα πιο καυτά ερωτήματα στρέφονται εναντίον της. Πώς γίνεται η εφημερίδα «Documento» να έχει, την ημέρα του συλλαλητηρίου, στοιχεία κατάθεσης προστατευόμενου μάρτυρα που δόθηκε μετά την κυκλοφορία της; Τι δουλειά είχε, λίγες ώρες μετά το συλλαλητήριο της Αθήνας, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στον Αρειο Πάγο;

Τι σημαίνει η ομολογία του ότι πήγε για ενημέρωση σχετικά με τη Novartis; Τι προδίδει η ομολογία κυβερνητικών στελεχών ότι γνωρίζουν τους προστατευόμενους μάρτυρες; Εμείς, λοιπόν, είπαμε από την αρχή «ναι» στην Προκαταρκτική Επιτροπή. Απαιτήσαμε και απαιτούμε φως για όλα και για όλους. Με μία κουβέντα: ναι στην αλήθεια, όχι στη συκοφαντία.  

Θα θέσετε ξανά υποψηφιότητα για δήμαρχος Θεσσαλονίκης ή προτιμάτε να είστε υπουργός σε μια κυβέρνηση Μητσοτάκη;

Πριν από τις δημοτικές εκλογές, μέσα στον χρόνο, ο κ. Τσίπρας θα «αποδράσει» και θα έχουμε εθνικές εκλογές. Η επόμενη πολιτική μάχη θα είναι αυτή. Και σε αυτή θα είμαι παρών ως υποψήφιος βουλευτής. Σε κάθε περίπτωση, το ενδιαφέρον και οι πρωτοβουλίες μου για τη Θεσσαλονίκη θα συνεχιστούν με ακόμη μεγαλύτερη ένταση.  

Είστε υπέρ ή κατά της λύσης όσον αφορά την ονομασία των Σκοπίων;  

Ανησυχώ για τους κυβερνητικούς χειρισμούς. Μην ξεχνάμε ότι τον περασμένο Δεκέμβριο, στο Βελιγράδι, ο κ. Τσίπρας δήλωνε πως για τη λύση απαιτείται να εγκαταλείψουν οι Σκοπιανοί «την αχρείαστη ρητορική ότι αποτελούν τους μόνους απογόνους του Μ. Αλεξάνδρου και των Μακεδόνων». Εχριζε τους Σκοπιανούς απογόνους των Μακεδόνων και δήλωνε πως αρκεί να πουν πως δεν είναι οι μόνοι. Ανιστόρητα και ανεύθυνα, στήριζε την υποκλοπή και την παραχάραξη της ιστορίας μας, τους ισχυρισμούς για «μακεδονικό έθνος», την αλυτρωτική προπαγάνδα. Εφτασε, τώρα, στο σημείο να βρίζει εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες που μετείχαμε στα συλλαλητήρια, μιλώντας ξετσίπωτα για «ετερόκλητο όχλο». Εστω και τώρα, ας ακούσει τη φωνή της πλειονότητας των Ελλήνων. Ας μάθει, τουλάχιστον, ότι η παρακαταθήκη της Μακεδονίας -όπως είπε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην Πέλλαείναι ελληνική. Και η παρακαταθήκη αυτή είναι αδιαπραγμάτευτη.  

Τι εικόνα σάς έδωσαν τα συλλαλητήρια;

Ηταν μια εκδήλωση αγωνίας και διαμαρτυρίας πολλών εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας. Στη συντριπτική τους πλειονότητα ήταν απλός, λαϊκός κόσμος, που με την παρουσία του ήθελε αφενός να εκδηλώσει την αγωνία του για το Σκοπιανό και αφετέρου να διαμαρτυρηθεί για τον τρόπο που χειρίζεται το σημαντικό αυτό θέμα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝ.ΕΛ. Για πρώτη φορά εδώ και αρκετά χρόνια έγινε μια τόσο μαζική και ειρηνική συγκέντρωση συμπολιτών μας. Και η αλήθεια είναι ότι τα συναισθήματα όλων όσοι βρεθήκαμε εκεί ήταν έντονα και η συγκίνησή μας για το εθνικό μας θέμα έκδηλη.    

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή μέχρι σήμερα στην προσωπική σας ζωή;

Η απώλεια ασθενών, νέων μάλιστα στην ηλικία, συγγενικών προσώπων, καθώς και ενός αδελφικού φίλου. Αυτές είναι στιγμές-μαχαιριές στη ζωή του καθενός μας.  

Τι σας αρέσει να κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας; Εχετε κάποιο χόμπι;  

Είμαι πολύ του αθλητισμού. Για να είμαστε ακριβείς… ήμουν (γέλια). Για πολλά χρόνια ασχολιόμουν με το χάντμπολ παίζοντας στη ΧΑΝΘ, στον Τρίτωνα και στην Εθνική Ελλάδος και για κάποια χρόνια αργότερα με το ποδόσφαιρο, μαζί με φίλους. Σήμερα, όποτε βρίσκω ευκαιρία κάνω τζόγκινγκ.  

Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι και γιατί;

 Το «Lady grinning soul», μια φοβερή μπαλάντα του David Bowie, που είναι (ήταν) ο αγαπημένος μου τραγουδιστής. Είναι από τα πρώτα τραγούδια που άκουσα στην εφηβεία, μια χρονική περίοδοαφετηρία ζωής για τον καθένα μας. Γενικά, πάντως, η εποχή που μεσουρανούσαν οι Doors, οι Queen, οι Rolling Stones και άλλοι ήταν δημιουργική και ανατρεπτική. Οσοι μεγαλώσαμε με τις μουσικές και τα τραγούδια τους νομίζω ότι, εκτός των άλλων, εκτιμήσαμε, κυρίως, τη γνησιότητα, την αυθεντικότητα. Στοιχεία που δεν τα βρίσκεις τόσο εύκολα σήμερα στη μουσική και όχι μόνον.  

 Σε ποιο φαγητό δεν μπορείτε να αντισταθείτε;

Δεν με ρωτάς καλύτερα σε ποιο φαγητό μπορώ να αντισταθώ; Θα ήταν πιο εύκολη η απάντηση. Αλλά κι αυτή που θα σου δώσω είναι απλή και ειλικρινής: Σχεδόν σε κανένα. Μεταξύ μας, Σάσα μου, αν και μόλις έφαγα, αν είχαμε εδώ έναν μουσακά, τον… χτυπούσα. Ποια ήταν η αγαπημένη σας αποκριάτικη στολή όταν ήσασταν μικρός; Να σου πω την αλήθεια, δεν φορούσα συχνά αποκριάτικη στολή ως παιδί. Θυμάμαι, όμως, ποια ήταν η πρώτη μου αποκριάτικη στολή, όταν ήμουν 5 χρόνων: ο Μπάτμαν! Ηταν επιλογή της μητέρας μου και, όπως καταλαβαίνεις, δεν μπορούσα να πω όχι! Η αγαπημένη μου στολή, πάντως, ήταν αυτή του… εκατόνταρχου: περικεφαλαία, πανοπλία, ασπίδα και… δόρυ! Ακόμη το θυμάμαι αυτό το δόρυ! Ασημένιο, με χρυσή μύτη! Τη συνεχή χρήση του ευτυχώς… δεν την πλήρωσε κανένας φίλος ή συμμαθητής!

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά», Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2018