Καθώς είναι γνωστή με το παρατσούκλι «Μίνι Μέρκελ», ή «Μέρκελ του Ζάαρλαντ», δεν είναι να απορεί κανείς που η καγκελάριος επέλεξε την 55χρονη Ανεγκρέτ Κραμπ-Καρενμπάουερ για τη θέση της γενικής γραμματέως του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU). Η μέχρι χθες πρωθυπουργός του Ζάαρλαντ έχει όλα τα προσόντα που εκτιμά η Μέρκελ: είναι κεντρώα, λίγο πιο συντηρητική στα κοινωνικά και λίγο πιο προοδευτική στα οικονομικά θέματα, είναι προσγειωμένη, πραγματίστρια και... κερδίζει εκλογές.

Το 98,8% με το οποίο η Κραμπ-Καρενμπάουερ ή ΑΚΚ, όπως αναφέρεται σε αυτήν ήδη ο γερμανικός Τύπος, εξελέγη χθες γενική γραμματέας του CDU, δεν ήταν μόνο ενδεικτικό της αποδοχής που χαίρει στο εσωτερικό του κόμματος. Αποτέλεσε επίσης πανηγυρική απόδειξη της μαεστρίας που εξακολουθεί να διαθέτει η κυρία Μέρκελ στους κομματικούς ελιγμούς. Μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, βρέθηκε για πρώτη φορά αντιμέτωπη με την κριτική των στελεχών του ίδιου του κόμματός της, που ζητούσαν ανανέωση, αλλαγή πολιτικής, ακόμη και αποχώρησή της.

Η αποτυχία των διαπραγματεύσεων του συνασπισμού «Τζαμάικα» και η διαιώνιση του αδιεξόδου επιδείνωσαν τη θέση της, ενώ η πενιχρή συγκομιδή υπουργείων ενόψει της συμφωνίας με τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD) έδειξε ότι βρίσκεται πια σε θέση αδυναμίας. Θα ήταν ωστόσο αφελές να πιστεύει κανείς ότι μια πολιτικός η οποία στην πορεία της προς την κορυφή παραμέρισε μεγέθη όπως ο Χέλμουτ Κολ ή ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν θα είχε κάποιους τελευταίους άσους στο μανίκι ενός από τα χρωματιστά σακάκια της.

Εκτός από την επιλογή των νέων προσώπων -συμπεριλαμβανομένων των επικριτών της- για την κυβέρνηση, εκτός από την απόφαση για διεξαγωγή έκτακτου συνεδρίου, η πρόταση για την Ανεγκρέτ Κραμπ-Καρενμπάουερ ξάφνιασε κόμμα και κοινή γνώμη, αλλά ήδη η πρώτη παρουσία της πρωθυπουργού του Ζάαρλαντ σε εθνικό επίπεδο έπεισε και τους πιο δύσπιστους. Τον περασμένο Μάρτιο, η ΑΚΚ είχε κερδίσει τις εκλογές στο κρατίδιο του Ζάαρ, απέναντι στο SPD του Μάρτιν Σουλτς που φαινόταν τότε ακόμη ασταμάτητος. Ήταν εκείνη που σήμανε και την αρχή του επώδυνου τέλους της ορμής του νεοεκλεγέντος τότε προέδρου των Σοσιαλδημοκρατών. Οι συμπολίτες της τη γνώριζαν πολύ καλά, αφού κατέχει δημόσια αξιώματα εδώ και περίπου τρεις δεκαετίες.

«Δεν υπάρχει αποστολή που να μην μπορείς να εμπιστευθείς στην Ανεγκρέτ» είχε δηλώσει το 2000 ο τότε πρωθυπουργός του κρατιδίου, διορίζοντάς την υπουργό Εσωτερικών στην κυβέρνησή του. Η πρώτη εμφάνιση της Κραμπ-Καρενμπάουερ στο συνέδριο του κόμματός της, ήταν κατά την προσευχή με την οποία άνοιξαν οι εργασίες. Η ίδια άλλωστε είναι αφοσιωμένη Καθολική και μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Καθολικής Εκκλησίας της Γερμανίας, μητέρα τριών παιδιών και μιλάει συχνά για την προστασία της οικογένειας.

Αργότερα, στην ομιλία της, ξεκίνησε αναφερόμενη στη χριστιανική θεώρηση του ανθρώπου ως βάση των θέσεων του CDU. Στο τέλος της 18λεπτης ομιλίας της, η νέα γενική γραμματέας απέσπασε όχι μόνο το υψηλότερο ποσοστό με το οποίο έχει εκλεγεί οποιοσδήποτε προκάτοχός της, αλλά και το πλέον ενθουσιώδες χειροκρότημα από τους συνέδρους, απόδειξη της κοινής διαπίστωσης της ανάγκης για ανανέωση. Πολλοί «διαβάζουν» πίσω από την απόφαση της κυρίας Μέρκελ και ένα άτυπο χρίσμα για τη διαδοχή της στην ηγεσία του κόμματος.

Άλλωστε, και η ίδια ως γενική γραμματέας είχε ξεκινήσει, απορρίπτοντας, όπως ακριβώς και η ΑΚΚ, κυβερνητική θέση. «Θέλω αυτήν τη δύσκολη στιγμή να προσφέρω στο κόμμα. Σε αυτό οφείλω ό,τι έχω πετύχει μέχρι σήμερα» είπε χθες το νέο Νο2 του CDU. Αν πράγματι είναι έτσι, αυτή η κούρσα αναμένεται εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Στην απέναντι πλευρά βρίσκεται ο Γενς Σπαν, ο 38χρονος υφυπουργός Οικονομικών, ο οποίος θα είναι ο υπουργός Υγείας στη νέα κυβέρνηση.

Νέος, ορμητικός, συντηρητικός και γκέι, έκανε χρήση του δικαιώματος στον γάμο αμέσως μετά την ψήφισή του από την Bundestag το περασμένο καλοκαίρι. Ωστόσο η Ανεγκρέτ Κραμπ-Καρενμπάουερ, το 2015, όταν προφανώς δεν είχε ακόμη βλέψεις για ομοσπονδιακή καριέρα, είχε περίπου εξομοιώσει το ενδεχόμενο γάμου μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου με τον γάμο μεταξύ στενών συγγενών. Κατά μάλλον περίεργο τρόπο, η δήλωσή της αυτή δεν έχει επανέλθει στη δημοσιότητα - ακόμη. Αλλά η κούρσα για τη διαδοχή της Μέρκελ έχει μόλις αρχίσει.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ