Αν «Έλληνες είναι όσοι μετέχουν της ελληνικής παιδείας», όπως είχε πει ο Ισοκράτης, τότε ο Καίσαρ Αλί Ζαχούρ που γεννήθηκε, μεγάλωσε και επέλεξε να μείνει και να εργαστεί στην Ελλάδα της κρίσης, ως επίσημος διερμηνέας των ελληνικών δικαστηρίων, μπορεί να θεωρείται από όλους εμάς ως Έλληνας και ας του στερεί το ελληνικό δημόσιο την ταυτότητα του για 37 χρόνια.

Ο Καίσαρ ή για τους φίλους του Καίσαρας είναι ένας Έλληνας πολίτης που έλκει την καταγωγή του από το Πακιστάν και ειδικότερα την πόλη Λαχόρ της επαρχίας Παντζάμπ, η οποία βρίσκεται κοντά στα σύνορα με την Ινδία. Από εκεί έφυγε ο πατέρας του και ήρθε και εγκαταστάθηκε στη χώρα μας το 1974 και λίγα χρόνια αργότερα δημιούργησε εδώ τη δική του οικογένεια, της οποίας μέλος είναι ο μόνος μεταφραστής που χρησιμοποιεί το υπουργείο δικαιοσύνης για υποθέσεις που σχετίζονται με εκείνες τις χώρες.

Ο Καίσαρας μιλάει πολύ καλά τα ελληνικά αφού μεγάλωσε και πήγε σχολείο στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα γνωρίζει αγγλικά, αλλά και τις διαλέκτους των Ουρντού, Παντζάμπι, Χίντι ως μητρική γλώσσα και τα τελευταία χρόνια που οι μεταναστευτικές ροές από τις χώρες της Ασίας έχουν αυξηθεί, έχει κάνει την Ευελπίδων το δεύτερο του σπίτι.

Όταν τον ρωτήσαμε σε πόσες υποθέσεις έχει χρειαστεί να παραστεί ως διερμηνέας εκείνος μας απάντησε «σε χιλιάδες» και συνέχισε αναφέροντας χαρακτηριστικά πως «καθημερινά πηγαίνω σε 6-7 δικαστήρια και αυτό γίνεται για τα τελευταία έξι χρόνια. Όπως καταλαβαίνετε δεν μπορώ να τις μετρήσω» ενώ όταν η κουβέντα πήγε στη φύση αυτών των υποθέσεων, εκείνος δήλωσε πως «οι περισσότερες αφορούν λαθραία τσιγάρα και γενικά παραεμπορίο, όμως δεν είναι και λίγες εκείνες οι υποθέσεις που σχετίζονται με εμπόριο ναρκωτικών, με δολοφονίες, με βιασμούς και γενικά με όλα τα εγκλήματα που βλέπει ο κόσμος στην τηλεόραση του». Ο ίδιος μάλιστα μας εξομολογήθηκε πως έχει απειληθεί πολλές φορές από εγκληματίες για το τι θα πει και θα μεταφέρει στην έδρα, όμως τα δύσκολα παιδικά του χρόνια και οι δουλείες που έκανε για να φτάσει ως εδώ σμίλευσαν τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του και τον μετέτρεψαν σε έναν άνθρωπο που δεν θα φοβηθεί εύκολα «δεν φοβάμαι εύκολα. Δεν φοβήθηκα ούτε όταν πριν λίγο διάστημα κάποιοι εγκληματίες από το Αφγανιστάν με απείλησαν και μου έριξαν μπογιές στο αμάξι, έμεινα ψύχραιμος και ήξερα τι πρέπει να κάνω, έτσι είναι ο χαρακτήρας μου» μας είπε χαρακτηριστικά.

Ο Καίσαρ Αλί Ζαχούρ είναι ένας μετανάστης δεύτερης γενιάς που πέρασε πολλά για να μπορέσει να τον δεχτεί και να τον αποδεχτεί η ελληνική κοινωνία. Δεν του αρέσει όμως να μιλάει για το παρελθόν, στις ερωτήσεις μας για μπούλινγκ, ρατσισμό ή ακόμα και απειλές από ακροδεξιές οργανώσεις εκείνος απάντησε με χαμόγελο «αυτά υπάρχουν» είπε και συνέχισε τονίζοντας πως «πιο πολύ υπάρχει όμως ένας κρυφορατσισμός που είναι λογικό γιατί η κοινωνία είναι συντηρητική» και στάθηκε όπως πάντα στην αισιόδοξη πλευρά της δηλώνοντας μας πως «υπάρχουν όμως και αρκετοί που αγκάλιασαν εμένα και την οικογένεια μου. Υπάρχουν αρκετοί φίλοι που τους θεωρώ οικογένεια».

Η συζήτηση με τον διερμηνέα Καίσαρ κράτησε αρκετή ώρα και η αγάπη του για την Ελλάδα ήταν έκδηλη «Νιώθω Έλληνας και αν αύριο γινόταν πόλεμος με την Τουρκία εγώ θα ήθελα να πολεμήσω, γιατί έτσι πιστεύω πως ότι θα βοηθήσω τους φίλους μου» μας είπε και συνέχισε με το μόνο παράπονο που έχει από την Ελλάδα «γεννήθηκα εδώ, μεγάλωσα εδώ, δουλεύω για την ελληνική δικαιοσύνη, προσπαθώ να συμβάλω κάθε μέρα στην απονομή της και στην εύρυθμη λειτουργία της, νιώθω όπως είπα και πριν Έλληνας, όμως εξαιτίας της γραφειοκρατίας δεν έχω εδώ και 37 χρόνια ταυτότητα. Αυτό με κάνει να νιώθω ότι με θέλουν οι Έλληνες όχι όμως η Ελλάδα» κατέληξε.

 *Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ το Σάββατο 10 Μάρτίου