Ο Νίκος Κοτζιάς από την πρώτη µέρα που τοποθετήθηκε στη θέση του επικεφαλής της ελληνικής διπλωµατίας, µετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, ήταν ίσως ο µοναδικός υπουργός που διαχειριζόταν τα θέµατα του χαρτοφυλακίου του «εν λευκώ».

Ο πρωθυπουργός, ο οποίος δεν κατέχει σε µεγάλο βαθµό τα ζητήµατα εξωτερικής πολιτικής, είχε δώσει στον κ. Κοτζιά τεράστιο βαθµό αυτονοµίας. Ακόµα ένας λόγος είναι ο «πληθωρικός» χαρακτήρας του υπουργού Εξωτερικών, ο οποίος, όπως λένε άσπονδοι φίλοι του, θεωρεί τον εαυτό του «αυθεντία» στα θέµατα διπλωµατίας, ενώ λόγω και της «θητείας» του στο ΚΚΕ, όπου υπήρξε επικεφαλής της πανίσχυρης «ιδεολογικής επιτροπής», δεν εµπιστεύεται εύκολα ανθρώπους.  

ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥ

Με τον τρόπο αυτό διαχειρίστηκε έως τώρα και το Σκοπιανό, παίρνοντας ο ίδιος στην πλάτη του τη διαπραγµάτευση µε τη γειτονική χώρα και έχοντας ένα πολύ στενό επιτελείο συµβούλων που εµπιστεύεται, κυρίως για το νοµικό κοµµάτι της προετοιµασίας της συµφωνίας και λιγότερο για την ουσία. Αποκλείοντας µια σειρά από έµπειρους διπλωµάτες που έχουν βαθιά γνώση των εξελίξεων στο θέµα, ο κ. Κοτζιάς περιορίστηκε σε µια ολιγοµελή οµάδα, η οποία δεν είναι γνωστή στον πολύ κόσµο, παρά µόνο στους γνωρίζοντες τα θέµατα του υπουργείου του.

Το πρόσωπο το οποίο έδωσε το «παρών» σχεδόν σε όλες τις συνοµιλίες µε τον Σκοπιανό οµόλογο του κ. Κοτζιά, Νίκολα Ντιµιτρόφ, όπου κι αν αυτές έγιναν τους προηγούµενους µήνες, ήταν ο επικεφαλής του διπλωµατικού του γραφείου, Θεόδωρος Πασσάς. Πρόκειται για έναν διπλωµάτη καριέρας τον οποίον ο κ. Κοτζιάς γνωρίζει καλά, καθώς είχε υπηρετήσει στο παρελθόν στο γραφείο του Γιώργου Παπανδρέου, όταν εκείνος ήταν υπουργός Εξωτερικών.

Επίσης, διετέλεσε επικεφαλής του διπλωµατικού γραφείου του πρώην Προέδρου της ∆ηµοκρατίας, Κάρολου Παπούλια, ενώ έχει περάσει από κάποια διακριτά πόστα, όπως η ελληνική πρεσβεία στο Παρίσι. Η τελευταία του τοποθέτηση, πριν τον καλέσει ο κ. Κοτζιάς δίπλα του, ήταν η µάλλον «χαµηλής» σηµασίας πρεσβεία µας στον Λίβανο. Ενας καθηγητής ∆ιεθνούς ∆ικαίου στο Τµήµα ∆ιεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστηµίου Πειραιά, ο Πέτρος Λιάκουρας, θεωρείται επίσης «εξ απορρήτων» του υπουργού Εξωτερικών στην όλη προετοιµασία της επίλυσης του ονοµατολογικού της ΠΓ∆Μ.

Ο κ. Λιάκουρας διδάσκει ∆ιεθνές ∆ίκαιο, ∆ιεθνείς Θεσµούς, το ∆ίκαιο της Θάλασσας, καθώς και ∆ιεθνείς ∆ιαπραγµατεύσεις και είναι απόφοιτος ελληνικών και αµερικανικών πανεπιστηµίων. Ο ίδιος είν αι µέλος του Επιστηµονικού Συµβουλίου του υπουργείου Εξωτερικών, καθώς και στέλεχος του Κέντρου Ανάλυσης και Σχεδιασµού, ενώ έχει συγγράψει βιβλία και άρθρα σχετικά µε το ∆ίκαιο της Θάλασσας, το ∆ίκαιο των ∆ιεθνών Συνθηκών, το Κυπριακό Ζήτηµα, την οργάνωση και διαχείριση της Εθνικής Ασφάλειας, τη ρύθµιση του στρατιωτικού µέσου και της συλλογικής ασφάλειας στη διεθνή πολιτική, την αυτοδιάθεση, την απόσχιση, τα δικαιώµατα του ανθρώπου, τις νοµικές διαστάσεις των ελληνοτουρκικών διαφορών.

Μάλιστα, σε κάποια από αυτά έχει συνεργαστεί µε τον κ. Κοτζιά, του οποίου είναι και προσωπικός φίλος. Η πρέσβης Σοφία Γραµµατά, που είναι επικεφαλής της Α3 ∆ιεύθυνσης χωρών Νοτιοανατολικής Ευρώπης του υπουργείου Εξωτερικών, ανήκει επίσης στους ανθρώπους µε τους οποίους συνεργάστηκε εντατικά το τελευταίο διάστηµα ο υπουργός Εξωτερικών για το Σκοπιανό. Η κυρία Γραµµατά προήχθη σε πρέσβειρα το 2016, ενώ το προηγούµενο πόστο της ήταν το Γενικό Προξενείο του Μονάχου.

Εντάχθηκε το 2017 στη διαπραγµατευτική οµάδα της Ελλάδας στο Σκοπιανό και τότε ο κ. Κοτζιάς την είχε αποκαλέσει δηµοσίως «µια λαµπρά νέα πρέσβη», προκαλώντας την έκπληξη όσων τον άκουσαν, καθώς δεν συνηθίζει να αναφέρεται µε τόσο κολακευτικά σχόλια για διπλωµάτες.  

ΜΕ ΑΡΩΜΑ ΠΑΣΟΚ

Ωστόσο, ιδιαίτερη σηµασία έχουν δύο πρόσωπα τα οποία ασχολήθηκαν και συνεχίζουν να ασχολούνται κυρίως µε τη νοµική υποστήριξη της συµφωνίας µεταξύ Αθηνών και Σκοπίων. Πρόκειται για τους διακεκριµένους νοµικούς Χρήστο Ροζάκη και Χάρη Παµπούκη. Αµφότεροι είναι µέλη του επιστηµονικού συµβουλίου που συστήθηκε το προηγούµενο έτος στο υπουργείο Εξωτερικών, και µάλιστα η τοποθέτησή τους προκάλεσε πολλές συζητήσεις.

Και αυτό γιατί ο µεν 77χρονος κ. Ροζάκης έχει διατελέσει υφυπουργός Εξωτερικών σε µία από τις πρώτες κυβερνήσεις του Κώστα Σηµίτη, µε τον οποίον διατηρούσε εξαιρετικά καλές σχέσεις. Ο δε κ. Παµπούκης υπήρξε κορυφαίος υπουργός σε κυβερνήσεις του Γιώργου Παπανδρέου την περίοδο 2009-2011 και ένας από τους στενότερους συνεργάτες του.