Η συνάντηση του Ντόναλντ Τραμπ με τον Κιμ Γιονγκ Ουν πήγε καλύτερα από όσο περίμεναν και οι δύο ηγέτες. Ο Τραμπ δήλωσε κατενθουσιασμένος. Στην κυριολεξία δεν σταμάτησε να μιλά, να εξηγεί στους δημοσιογράφους και να δίνει υποσχέσεις για μελλοντικές συναντήσεις. Με λίγα λόγια, ήταν αυτό που έχει συνηθίσει να είναι: ο άνετος επιχειρηματίας με το επικοινωνιακό ταλέντο που ανέκαθεν είχε. Σε όλα αυτά απλώς προστέθηκε και η ιδιότητα του προέδρου των ΗΠΑ.

Αρκετές φορές κοιτούσε με πατρικό βλέμμα τον κατά 30 χρόνια νεότερό του ηγέτη της Βορείου Κορέας. Τον χτύπησε φιλικά στην πλάτη, τον τράβηξε προς το μέρος του, κράτησε τη χειραψία για πολλά δευτερόλεπτα.

Ελαφρώς αμήχανος έδειχνε ο Κιμ Γιουνγκ Ουν, που πάντως χαμογελούσε. Σε αρκετές περιπτώσεις κοιτούσε με δέος τον Τραμπ ή προς την πλευρά των διερμηνέων. Είναι ασφαλώς λογικό, αφού ο ίδιος δεν έχει συνηθίσει τις συναντήσεις με ξένους ηγέτες. Από το 2011, οπότε κληρονόμησε την ηγεσία της χώρας, το ταξίδι στην Σιγκαπούρη είναι το πιο μακρινό ταξίδι που έκανε. Και είναι ασφαλώς εντυπωσιακό: πριν από ένα χρόνο ο Κιμ ήταν κάτι σαν παρίας της διεθνούς κοινότητας. Ο ίδιος ο Τραμπ τον είχε σχεδόν απειλήσει να πατήσει το κουμπί. 

Και ξαφνικά όλα άλλαξαν: συναντήθηκε τουλάχιστον δύο φορές με τον Κινέζο πρόεδρο, είδε τον πρόεδρο της Νοτίου Κορέας και ετοιμάστηκε για το ιστορικό ραντεβού. Εξασφάλισε εν τω μεταξύ και πρόσκληση από τον Βλαντίμιρ Πούτιν για να επισκεφθεί το Κρεμλίνο. Παράλληλα, ο Τραμπ είπε στους δημοσιογράφους ότι θα τον καλούσε στην Ουάσινγκτον. Καθόλου άσχημα.