Φρεντερίκ Βασέρ: Γνωρίστε τον άνθρωπο πίσω από την αναγέννηση της Ferrari
Ο Λιούις Χάμιλτον, ο επτά φορές νικητής του τίτλου των οδηγών, δήλωσε ότι η μεταγραφή του στη Ferrari την επόμενη σεζόν «δεν θα είχε συμβεί» χωρίς τον Βασέρ
Ο Φρεντερίκ Βασέρ μιλά στη Molly Hudson για το πώς το δέσιμο του με τον Λιούις Χάμιλτον θα ωφελήσει την ιταλική ομάδα
Η κοινή γνώμη γύρω από τον Φρεντερίκ Βασέρ, τον επικεφαλής της ομάδας της Ferrari, έχει χωριστεί σε δύο διαφορετικά στρατόπεδα. Είτε είναι υπερβολικά σοβαρός, είτε υπερβολικά πλακατζής. Τίποτα απ' τα δύο δεν είναι ισχύει απόλυτα. Ο 56χρονος, ο οποίος εντάχθηκε στη Ferrari στα τέλη του 2022, περιγράφεται από όσους τον γνωρίζουν ως κάποιος που κυβερνά «με σιδερένια πυγμή... αλλά με την καλή έννοια».
Αυτές οι μέθοδοι μεταμορφώνουν σιγά σιγά την πιο διάσημη ομάδα της Formula 1, από μια ομάδα γνωστή για την παρορμητικότητά της στο pitwall, με το πάθος να υπερισχύει συχνά της λογικής, σε μια πιο μετρημένη ομάδα που έχει κατακτήσει τρεις νίκες φέτος και θεωρείται από τη McLaren σοβαρή απειλή ως προς τις φιλοδοξίες της για τον τίτλο των κατασκευαστών.
Ο Λιούις Χάμιλτον, ο επτά φορές νικητής του τίτλου των οδηγών, δήλωσε ότι η μεταγραφή του στη Ferrari την επόμενη σεζόν «δεν θα είχε συμβεί» χωρίς τον Βασέρ, τον οποίο γνωρίζει από το 2003, όμως ο Γάλλος δεν είχε ποτέ την πρόθεση να γίνει επικεφαλής της ομάδας.
Ξεκίνησε να ασχολείται με τα καρτ σε ηλικία δέκα ετών, όμως, όπως εξηγεί με τη χαρακτηριστική του αμεσότητα στους Times μέσα από το κινητό γραφείο του, δεν είχε ποτέ το ταλέντο να ασχοληθεί σοβαρά με αυτό. Στην εφηβεία του είχε ένα σοβαρό ατύχημα, με αποτέλεσμα η μητέρα του να τον παροτρύνει να επικεντρωθεί στο σχολείο και όχι στο χόμπι του.
Κατά την διάρκεια των σπουδών του στη μηχανολογία, δημιούργησε μια μικρή ομάδα, η οποία, όπως δηλώνει, ήταν πιο πολύ για πλάκα και όχι τόσο με στόχο την επιτυχία, μέχρι που ξεκίνησαν να κερδίζουν. Από εκεί και έπειτα, ο Κρίστιαν Κόντσεν, ο πρώην διευθυντής της Renault Sport, του ζήτησε να συμμετάσχει στην ανάπτυξη του κινητήρα της Formula 3.
Ο Βασέρ ανέβαινε σταθερά στην ιεραρχία και τελικά έγινε συνεργάτης της Mercedes-Benz το 2002, όπου θα συναντούσε τον Τότο Βολφ και τον νεαρό Χάμιλτον (ο οποίος κέρδισε τη σειρά GP2 με την ομάδα ART του Βασέρτο 2006), αλλά ο Γάλλος απολάμβανε απλώς το επάγγελμά του και όχι τη λάμψη της F1. «Κατά κάποιο τρόπο είναι πιο διασκεδαστικό όταν έχεις να κάνεις με σειρές junior από ό,τι με την F1», αναφέρει. «Όταν είσαι ο επικεφαλής της ομάδας, ένα μεγάλο όνομα σε μια μικρή κατηγορία, μπορείς να καλύψεις τα πάντα. Γνωρίζεις για τη μηχανική, το μάρκετινγκ, το άθλημα, τους οδηγούς... όταν μπαίνεις στην F1 χάνεις κάπως τις λεπτομέρειες και, για μένα, μερικές φορές αυτό είναι λίγο απογοητευτικό».
«Γι' αυτό μερικές φορές λέω ότι το ευχαριστιόμουν περισσότερο παλιά, αλλά δεν είναι εντελώς αλήθεια... δουλεύεις με τους κορυφαίους της F1, συνεπώς η προσέγγιση είναι διαφορετική».
Ωστόσο, η F1 πάντα τον προσέλκυε και το 2016 πήγε στη Renault ως επικεφαλής της ομάδας. Διπλωματικά την περιγράφει ως «όχι την ευκολότερη χρονιά της ζωής μου», αφού διαφώνησε με άλλα υψηλόβαθμα στελέχη της ομάδας, και αποχώρησε στο τέλος εκείνης της σεζόν. «Ήταν πολύ περίεργο, γιατί δούλευα σαν τρελός για 25 χρόνια, και ένα πρωινό τον Ιανουάριο του 2017, ξυπνάω και δεν έχω τίποτα να κάνω», αναφέρει. «Ήταν πιο δύσκολο για τη γυναίκα μου παρά για μένα, νομίζω».
Μετά από πέντε επιτυχημένα χρόνια στη Sauber, όπου ενίσχυσε τη φήμη του, εντάχθηκε στη Ferrari. Μια πρώτη γεύση του χάους που επικρατούσε στην ιταλική ομάδα πήρε όταν διάβασε ότι τον είχαν συνδέσει με αυτούς προτού ακόμη μιλήσει με τον John Elkann, τον πρόεδρο της Ferrari, για να αναλάβει τη θέση. «Όταν κάνεις αυτή τη δουλειά, να είσαι στη Ferrari, να είσαι ο επικεφαλής της ομάδας, κατά κάποιο τρόπο είναι... η καλύτερη θέση, δεν ξέρω, η πιο εκτεθειμένη, η μεγαλύτερη πρόκληση, η πιο συναρπαστική. Μου πήρε 24 ώρες [για να αποφασίσω].»
Η πρόκληση ήταν προφανής: να αναστήσει τη Ferrari και να χαρίσει στους φανατικούς οπαδούς της κάτι σαν ανταμοιβή για την αφοσίωσή τους. Ήταν αυτό που περίμενε; «Όχι», απαντά γελώντας. «Περίμενα πολύ χειρότερα! Πριν συμμετάσχω, όλοι μου έλεγαν ότι θα δεις πως είναι ένα πολύ δύσκολο περιβάλλον και τα λοιπά, και τα λοιπά. Είναι αλήθεια ότι είμαστε εκτεθειμένοι, είναι αλήθεια ότι έχουμε πίεση, [αλλά] το πιο σπουδαίο είναι το εσωτερικό κίνητρο.
«Οφείλεται κυρίως στη φιλοσοφία της ομάδας, στη νοοτροπία της χώρας. Η Ferrari, και βάζω και τον εαυτό μου σε αυτή την ομάδα, είμαστε Λατίνοι, κάπως πιο συναισθηματικοί, με τα πάνω και τα κάτω μας, τα πάνω λίγο πιο ψηλά και τα κάτω λίγο πιο χαμηλά.
«Όταν είσαι σε μια ομάδα με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, οι άνθρωποι είναι πολύ πιο συνεπείς στην προσέγγισή τους. Το καλύτερο παράδειγμα είναι ότι όταν κερδίσαμε στη Monza, υπήρχαν εκατοντάδες άνθρωποι τα μεσάνυχτα έξω από το εργοστάσιο. Δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι αν η McLaren κερδίσει [οι οπαδοί θα βρίσκονται στο Woking]».
Αν η Ferrari προκαλεί αυτό το συναίσθημα τώρα, τότε η άφιξη του Χάμιλτον θα το εντείνει. Ο Βασέρ γνωρίζει τον 39χρονο καλύτερα από τους περισσότερους, αφού κρατά επαφή μαζί του από τις πολύ πρώτες ημέρες των αγώνων. Αυτό που ξεχωρίζει τον Βασέρ από πολλούς συναδέλφους του είναι η σχέση που μπόρεσε να χτίσει με τον Χάμιλτον πριν ο Βρετανός γίνει παγκόσμιο αστέρι.
«Ο Λιούις είναι μια μηχανή. Η κύρια διαφορά μεταξύ του Λιούις και της πλειονότητας του αγωνιστικού δικτύου, και δεν θέλω να προβώ σε προσωπική σύγκριση, είναι ότι λειτουργεί οργανωτικά όπως μια εταιρεία. Στο μυαλό του, στην προσέγγισή του, ξέρει τι και πότε θέλει να το κάνει. Είναι σε θέση να διαχωρίσει κάθε επιμέρους στοιχείο της δραστηριότητας και για εμάς, για τη Ferrari, θα είναι χρήσιμο.
«Εσωτερικά, δεν θα αλλάξει κάτι παρά μόνο το γεγονός ότι ο Λιούις έρχεται με τη δική του εμπειρία, τη δική του ωριμότητα». «Ήξερα τον Λιούις όταν δεν ήταν ακόμη πρωταθλητής και νομίζω ότι χτίσαμε μια διαφορετική σχέση. Αυτό θα μου είναι πολύ χρήσιμο».
Ο Χάμιλτον θα διαπιστώσει από πρώτο χέρι πόσο εξελίχθηκε ο Βασέρ κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων, προκειμένου να γίνει ο αξιοσέβαστος επικεφαλής της ομάδας που είναι σήμερα. Συμπτωματικά, ο Τζον Έλκαν και ο Βολφ, ο επικεφαλής της ομάδας της Mercedes, παραμένουν επίσης φίλοι, παρόλη την έντονη κόντρα τους στις πίστες. «Περνάω περισσότερο χρόνο με τον Τότο παρά με τη γυναίκα μου», αναφέρει ο Βασέρ. «Το βράδυ, όταν τελειώσει η [αγωνιστική] ημέρα, μπορούμε να κάνουμε μια πλάκα».
Όπως άλλωστε γνωρίζει ο Βασέρ, η δουλειά ενός επιτυχημένου αρχηγού της Ferrari είναι να κατευθύνει την ομάδα με ηρεμία μακριά από το χάος που πάντα επικρατεί γύρω της. Μερικές φορές είναι αγχωτικό και με την προσθήκη του Χάμιλτον, η πίεση θα αυξηθεί και άλλο. «Ορισμένες φορές, όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, σκέφτομαι: «Φρεντ, πριν μερικά χρόνια κοιμόσουν στο φορτηγό στη Formula Renault».
