Πλησιάζει το τέλος του παιχνιδιού με την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν; Από τότε που αυτό το επαναστατικό καθεστώς ανήλθε στην εξουσία, το 1979, διεξάγει πόλεμο κατά της Δύσης. Δηλώνει επανειλημμένα την πρόθεσή του να εξαφανίσει το Ισραήλ από τον χάρτη, φωνάζει τακτικά «Θάνατος στην Αμερική» και καταγγέλλει τη Βρετανία ως ακόμα περισσότερο ιστορικό εχθρό. Τα αποτυπώματά του βρίσκονται παντού στις περισσότερες μεγάλες τρομοκρατικές επιθέσεις.

Ο δυνητικά θανατηφόρος συνδυασμός του ισλαμικού φανατισμού του, της παγκόσμιας επιθετικότητας και των πυρηνικών όπλων, που βρίσκεται τώρα στα πρόθυρα να αποκτήσει, έχει κάνει τον ελεύθερο κόσμο να χάσει τον ύπνο του εδώ και δεκαετίες. Ξαφνικά, όμως, το καθεστώς φαίνεται ευάλωτο. Η στρατηγική του να κρύβει τις δολοφονικές του δραστηριότητες πίσω από πληρεξούσιους στρατούς έχει πληγεί σοβαρά. Το Ισραήλ δέχεται επίθεση από το Ιράν σε τουλάχιστον επτά μέτωπα. Η στρατηγική της Τεχεράνης είναι να περικυκλώσει το Ισραήλ με έναν «δακτύλιο φωτιάς» μέσω επιθέσεων από πληρεξούσιους στρατούς στη Γάζα, τον Λίβανο, τη Συρία, το Ιράκ, την Υεμένη και τη Δυτική Οχθη. Το Ιράν έχει επίσης επιτεθεί άμεσα στο Ισραήλ δύο φορές, μία τον Απρίλιο και τη δεύτερη την περασμένη εβδομάδα, με ένα μπαράζ περίπου 200 βαλλιστικών πυραύλων.

Στη Γάζα, ωστόσο, η «Χαμάς» έχει σχεδόν τελειώσει. Τον περασμένο μήνα, σε διάστημα δύο εβδομάδων, το Ισραήλ αποδεκάτισε τη «Χεζμπολάχ» στον Λίβανο. Εξουδετέρωσε τους διοικητές της επίλεκτης δύναμης Ραντουάν της «Χεζμπολάχ» με ένα πυραυλικό πλήγμα. Ακινητοποίησε περίπου 3.000 ανώτερους πράκτορές της μέσω της ταυτόχρονης έκρηξης βομβητών και ασυρμάτων. Και εξολόθρευσε ολόκληρη την ανώτατη διοίκηση της «Χεζμπολάχ», συμπεριλαμβανομένου του ηγέτη της, Χασάν Νασράλα, και στη συνέχεια, τον έναν μετά τον άλλον, τους δύο άνδρες που διορίστηκαν για να τον διαδεχθούν. Αυτό το εξαιρετικό επίτευγμα έχει μεταμορφώσει τη διάθεση του Ισραήλ. Αν και οι ρουκέτες και οι πύραυλοι συνεχίζουν να πετούν από τον Λίβανο (καθώς και κάποιοι από τη Γάζα), ο ιρανικός εχθρός έχει πληγεί άσχημα.

Η «Χεζμπολάχ» είχε 150.000 έως 200.000 ρουκέτες και πυραύλους που στόχευαν το Ισραήλ από τον Νότιο Λίβανο. Από την επομένη του πογκρόμ της 7ης Οκτωβρίου υπό την ηγεσία της «Χαμάς» στο Νότιο Ισραήλ, η «Χεζμπολάχ» συνέχισε να βομβαρδίζει καθημερινά το Βόρειο Ισραήλ, προκαλώντας τη φυγή περισσότερων από 60.000 οικογενειών επί έναν χρόνο. Το Ιράν βασίστηκε σε αυτό το τρομακτικό οπλοστάσιο για να αποτρέψει το Ισραήλ από το να επιτεθεί στις πυρηνικές του εγκαταστάσεις. Αλλά τώρα η «Χεζμπολάχ» και το Ιράν βρίσκονται σε σύγχυση, γνωρίζοντας ότι υπάρχει «διείσδυση» των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών και κατά συνέπεια δεν μπορούν καν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους. Οπως σχολίασε ο πρώην επιθεωρητής όπλων του ΟΗΕ Ντέιβιντ Ολμπράιτ: «Αν υπήρξε ποτέ μια στιγμή –δικαιολογημένη, επιβεβλημένη, λιγότερο επικίνδυνη– να εξετάσουμε σοβαρά το ενδεχόμενο να βλάψουμε τις δυνατότητες του Ιράν όσον αφορά τα πυρηνικά όπλα, αυτή η στιγμή είναι τώρα. Το Ιράν βρίσκεται στο κατώφλι της κατασκευής πυρηνικών όπλων, ενώ βλέπει έναν σοβαρά κατεστραμμένο αποτρεπτικό “δακτύλιο φωτιάς”. Οι πιθανότητες το ιρανικό καθεστώς να κατασκευάσει πυρηνικά μόλις αυξήθηκαν, ωστόσο είναι μοναδικά ευάλωτο».

Οι περισσότεροι Ισραηλινοί επιθυμούν και αναμένουν τώρα από τις Ισραηλινές Δυνάμεις Αμυνας (IDF) να επιτεθούν άμεσα στο Ιράν. Οι φήμες οργιάζουν ότι οι IDF θα σακατέψουν οικονομικά το Ιράν βομβαρδίζοντας τα κοιτάσματα πετρελαίου του ή θα επιτεθούν στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του. Αυτό θα μπορούσε ακόμα και να ενθαρρύνει τα εκατομμύρια ανθρώπους που το καθεστώς καταπιέζει για τόσο καιρό να ξεσηκωθούν και να το ανατρέψουν. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, φάνηκε να έχει το καθεστώς στο στόχαστρό του την περασμένη εβδομάδα, όταν, σε δηλώσεις του προς τον ιρανικό λαό, μίλησε για τη στιγμή που το Ιράν θα είναι «επιτέλους ελεύθερο», η οποία θα έρθει «πολύ νωρίτερα από ό,τι νομίζει ο κόσμος». Μια τέτοια επίθεση από το Ισραήλ θα απομάκρυνε μια σημαντική απειλή και για τη Δύση. Ωστόσο, είναι εκπληκτικό ότι οι Δυτικοί ηγέτες θεωρούν οποιαδήποτε τέτοια επίθεση από το Ισραήλ, και όχι από το Ιράν, ως απειλή για την περιφερειακή τάξη.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, αντιτίθεται σε οποιαδήποτε επίθεση στις πυρηνικές εγκαταστάσεις ή στα κοιτάσματα πετρελαίου του Ιράν. Τις τελευταίες ημέρες, η κυβέρνησή του δωροδοκεί και εκβιάζει το Ισραήλ να μην επιτεθεί σε ορισμένες ιρανικές τοποθεσίες, υποσχόμενη εκτεταμένη διπλωματική υποστήριξη και σημαντική στρατιωτική βοήθεια, εάν το Ισραήλ σταματήσει και το αντίθετο εάν παρ' όλα αυτά προχωρήσει. Από τις 7 Οκτωβρίου, οι υποστηρικτές του Μπάιντεν ασκούν ισχυρές πιέσεις στο Ισραήλ να μην επιτεθεί στη «Χεζμπολάχ» ή στο Ιράν. Οι ΗΠΑ έχουν απαντήσει μόνο χαλαρά σε δεκάδες επιθέσεις κατά αμερικανικών συμφερόντων από Ιρανούς πληρεξουσίους.

Ο κατευνασμός του Ιράν ήταν η πολιτική επί χρόνια τόσο της κυβέρνησης Μπάιντεν όσο και της κυβέρνησης Ομπάμα. Η άποψή τους, όσο παράξενη και αν φαίνεται, είναι ότι το σιιτικό Ιράν είναι ένας σημαντικός παίκτης σε μια νέα τάξη πραγμάτων στη Μέση Ανατολή, στην οποία η ισορροπία απέναντι στη δύναμη τόσο της σουνιτικής Σαουδικής Αραβίας όσο και του εβραϊκού Ισραήλ θα δημιουργήσει «σταθερότητα». Στη ρίζα αυτής της φαντασίωσης βρίσκεται το φιλελεύθερο άρθρο της πίστης ότι όλες οι συγκρούσεις επιδέχονται διαπραγμάτευση και συμβιβασμό. Υπάρχει μια αντίστοιχη άρνηση να καταστεί κατανοητό ότι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστεί ένα αδιαπραγμάτευτο, φανατικό καθεστώς είναι να ανατραπεί.

Η Ιστορία διδάσκει ότι ο κατευνασμός δεν αποτρέπει τον πόλεμο. Αντιθέτως, εξασφαλίζει έναν πόλεμο που είναι απείρως πιο τρομερός απ’ ό,τι θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Από τον Χίτλερ μέχρι τον ανώτατο ηγέτη του Ιράν, Αλί Χαμενεΐ, αυτό είναι ένα μάθημα που η Δύση εξακολουθεί να αρνείται να μάθει. Παρά τις πρόσφατες επιτυχίες του, το Ισραήλ εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τρομακτικούς κινδύνους από το να χτυπήσει άμεσα το Ιράν. Θεωρείται ότι το εβραϊκό κράτος θα χρειαστεί αμερικανική υποστήριξη για να αντέξει αυτή την αντίδραση και ίσως να μην είναι σε θέση να καταστρέψει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν χωρίς αμερικανικά όπλα. Ωστόσο, αυτό που οι υποστηρικτές του Μπάιντεν και η υπόλοιπη Δύση δεν καταλαβαίνουν είναι ότι, όταν το Ισραήλ είπε μετά την 7η Οκτωβρίου «Ποτέ ξανά», το εννοούσε. Οι Ισραηλινοί θέλουν να εξουδετερωθεί το γενοκτόνο ιρανικό καθεστώς, που είναι υπεύθυνο για τόσες σφαγές Ισραηλινών και Εβραίων, και δεν θα δεχθούν τίποτα λιγότερο. Δεν θέλουν πόλεμο. Απλώς δεν έχουν άλλη επιλογή.

ΠΗΓΗ: Times Media Ltd / News Licensing