Συρία: Η πτώση του Άσαντ θα "αντηχήσει" πολύ πέρα από τα σύνορα της χώρας του
Τι θα συμβεί στη συνέχεια; Μπορεί η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS), η νικήτρια ισλαμιστική ομάδα, να διατηρήσει αξιόπιστα την αναβαπτισμένη αφήγησή της περί μετριοπαθούς, αποκεντρωμένου τζιχαντισμού;
Η Ρωσία δεν έχει σώσει μόνο το καθεστώς Άσαντ όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και τη Λευκορωσία το 2020 και το Καζακστάν το 2022
Η πτώση του προέδρου Άσαντ θα έχει αντίκτυπο πολύ πέρα από τη Δαμασκό, καθώς οι μεγάλες δυνάμεις που υποστήριξαν τις διάφορες πλευρές στη συριακή σύγκρουση αναδύονται από τα συντρίμμια του καθεστώτος του ως νικητές και ηττημένοι. «Αποδεικνύεται ότι οι πυρηνικές χώρες μπορούν να χάσουν πολέμους», δήλωσε ο Αλεξάνταρ Τζόκιτς, πολιτικός αναλυτής, αναφερόμενος στη Ρωσία. «Να χάσουν στρατηγικά συμφέροντα, να ταπεινωθούν και παρ' όλα αυτά να μην εξαπολυθεί πυρηνικό ολοκαύτωμα».
Η κατάρρευση του καθεστώτος μαριονέτας του Πούτιν διαλύει επίσης τη «σιιτική ημισέληνο», τον ιστό των ισλαμιστικών συμμάχων που επέτρεψε στο Ιράν να επεκτείνει τη δύναμή του στην ανατολική Μεσόγειο. Ο χερσαίος διάδρομος του Ιράν μέσω του Ιράκ έχει κλείσει, με την Ντέιρ Εζόρ στη Συρία να έχει πλέον καταληφθεί από τους Κούρδους. Η οδός ανεφοδιασμού πυρομαχικών του Ιράν μέσω της Συρίας στον Λίβανο θα φαίνεται σύντομα τόσο παλαιική όσο ένας ρωμαϊκός δρόμος. Εν τω μεταξύ, η Ρωσία δεν εκκενώνει μόνο τη μεσογειακή ναυτική βάση της στην Ταρτούς, αλλά και τα κέντρα εναέριας κυκλοφορίας που ελέγχουν τους συριακούς ουρανούς. Μέχρι τώρα υπάρχει μια μυστική συμφωνία μεταξύ των Ρώσων και των Ισραηλινών που επιτρέπει στους τελευταίους να χτυπήσουν τα οπλοστάσια ή τα σημεία βολής των Ιρανών Φρουρών της Επανάστασης εντός της Συρίας. Η συμφωνία αυτή είναι πλέον περιττή.
Οι πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις από τη Συρία έγιναν αισθητές μέχρι το Παρίσι, καθώς οι παγκόσμιοι ηγέτες συγκεντρώθηκαν το Σάββατο για την επαναλειτουργία του καθεδρικού ναού της Παναγίας των Παρισίων. Ο πρόεδρος Ζελένσκι της Ουκρανίας εθεάθη να συνομιλεί με την πρόεδρο Ζουραμπισβίλι, τη Γεωργιανή ομόλογό του, η οποία ήρθε πιο κοντά από την προφανή αποδυνάμωση της Μόσχας.
Η Ρωσία δεν έχει σώσει μόνο το καθεστώς Άσαντ όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και τη Λευκορωσία το 2020 και το Καζακστάν το 2022. Όμως, η Γεωργία αντιλαμβάνεται τη Μόσχα αποδυναμωμένη από τα σχεδόν τρία χρόνια πολέμου κατά της Ουκρανίας και αναρωτιέται πόσο μακριά και πόσο γρήγορα μπορεί να ξεφύγει από την τροχιά του προέδρου Πούτιν. Αν ο ηγέτης του Κρεμλίνου πρέπει να μαχαιρώσει πισώπλατα τον Άσαντ για να επικεντρωθεί στην Ουκρανία, τότε πόσο ισχυρός είναι πραγματικά; Πόσο αξιόπιστος σύμμαχος είναι;
Αυτό δεν θα έχει περάσει απαρατήρητο από τον Ντόναλντ Τραμπ, τον εκλεγμένο πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος βρισκόταν επίσης στο Παρίσι. Διακηρυγμένη φιλοδοξία του είναι να βάλει τέλος στον πόλεμο στην Ουκρανία με κάποια μορφή συμφωνίας «γη έναντι ειρήνης». Ωστόσο, θα είναι δύσκολο για έναν πρόεδρο των ΗΠΑ να μπορέσει να διαμορφώσει μια συμφωνία που θα ανταμείβει τον Πούτιν για την επιθετικότητά του, σε μια εποχή που φαίνεται να μην μπορεί να κρατήσει ενωμένη τη συμμαχία των αυταρχικών ηγετών του. Θα είναι η πρώτη κινητική εξωτερική κρίση του Τραμπ: Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες βρίσκονται ήδη σε κατάσταση συναγερμού για την πιθανή χρήση κρυφών χημικών όπλων από πιστούς του καθεστώτος. Ακόμη και η Κίνα, η οποία τάχθηκε υπέρ του καθεστώτος Άσαντ πριν από λίγες ημέρες, φαίνεται να έχει μείνει άναυδη από το πόσο γρήγορα μπορεί να αλλάξει χέρια η εξουσία.
Τι θα συμβεί στη συνέχεια; Μπορεί η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS), η νικήτρια ισλαμιστική ομάδα, να διατηρήσει αξιόπιστα την αναβαπτισμένη αφήγησή της περί μετριοπαθούς, αποκεντρωμένου τζιχαντισμού; Μπορεί να συνεργαστεί με ομάδες που υποστηρίζονται από την Τουρκία για να αποκαταστήσει τις υπηρεσίες, την εμπιστοσύνη του κοινού και να αποτελέσει έναν αξιόπιστο εταίρο για τους ξένους επενδυτές; Θα ακολουθήσει τον δρόμο του σχηματισμού μιας μεταβατικής κυβέρνησης χωρίς αποκλεισμούς που προσανατολίζεται προς τις εκλογές; Η Τουρκία θα διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο και εναπόκειται στον πρόεδρο Ερντογάν να καθορίσει πώς βλέπει το μέλλον του γείτονά του, πώς φαντάζεται ότι μπορεί να ελέγξει την HTS, πώς σχεδιάζει να συνεχίσει τον αγώνα του κατά των Κούρδων.
Η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, θα καθίσει στο τραπέζι με μια έξυπνη Ρωσία και ένα ξαφνικά ευάλωτο Ιράν. Τι θα συμβεί αν η Τεχεράνη αποφασίσει ότι η μόνη λογική της πορεία είναι να πιέσει πιο γρήγορα για μια πυρηνική βόμβα; Τι θα συμβεί αν το Ισραήλ αποφασίσει ότι χρειάζεται μια ευρεία ζώνη ασφαλείας στο εσωτερικό της Συρίας; Δεν υπάρχει τίποτα τόσο ανησυχητικό για τον κόσμο όσο η εκδίωξη ενός δικτάτορα σε ένα γεωπολιτικό hotspot.
ΠΗΓΗ: Times Media Ltd / News Licensing
Η κατάρρευση του καθεστώτος μαριονέτας του Πούτιν διαλύει επίσης τη «σιιτική ημισέληνο», τον ιστό των ισλαμιστικών συμμάχων που επέτρεψε στο Ιράν να επεκτείνει τη δύναμή του στην ανατολική Μεσόγειο. Ο χερσαίος διάδρομος του Ιράν μέσω του Ιράκ έχει κλείσει, με την Ντέιρ Εζόρ στη Συρία να έχει πλέον καταληφθεί από τους Κούρδους. Η οδός ανεφοδιασμού πυρομαχικών του Ιράν μέσω της Συρίας στον Λίβανο θα φαίνεται σύντομα τόσο παλαιική όσο ένας ρωμαϊκός δρόμος. Εν τω μεταξύ, η Ρωσία δεν εκκενώνει μόνο τη μεσογειακή ναυτική βάση της στην Ταρτούς, αλλά και τα κέντρα εναέριας κυκλοφορίας που ελέγχουν τους συριακούς ουρανούς. Μέχρι τώρα υπάρχει μια μυστική συμφωνία μεταξύ των Ρώσων και των Ισραηλινών που επιτρέπει στους τελευταίους να χτυπήσουν τα οπλοστάσια ή τα σημεία βολής των Ιρανών Φρουρών της Επανάστασης εντός της Συρίας. Η συμφωνία αυτή είναι πλέον περιττή.
Οι πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις από τη Συρία έγιναν αισθητές μέχρι το Παρίσι, καθώς οι παγκόσμιοι ηγέτες συγκεντρώθηκαν το Σάββατο για την επαναλειτουργία του καθεδρικού ναού της Παναγίας των Παρισίων. Ο πρόεδρος Ζελένσκι της Ουκρανίας εθεάθη να συνομιλεί με την πρόεδρο Ζουραμπισβίλι, τη Γεωργιανή ομόλογό του, η οποία ήρθε πιο κοντά από την προφανή αποδυνάμωση της Μόσχας.
Η Ρωσία δεν έχει σώσει μόνο το καθεστώς Άσαντ όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και τη Λευκορωσία το 2020 και το Καζακστάν το 2022. Όμως, η Γεωργία αντιλαμβάνεται τη Μόσχα αποδυναμωμένη από τα σχεδόν τρία χρόνια πολέμου κατά της Ουκρανίας και αναρωτιέται πόσο μακριά και πόσο γρήγορα μπορεί να ξεφύγει από την τροχιά του προέδρου Πούτιν. Αν ο ηγέτης του Κρεμλίνου πρέπει να μαχαιρώσει πισώπλατα τον Άσαντ για να επικεντρωθεί στην Ουκρανία, τότε πόσο ισχυρός είναι πραγματικά; Πόσο αξιόπιστος σύμμαχος είναι;
Αυτό δεν θα έχει περάσει απαρατήρητο από τον Ντόναλντ Τραμπ, τον εκλεγμένο πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος βρισκόταν επίσης στο Παρίσι. Διακηρυγμένη φιλοδοξία του είναι να βάλει τέλος στον πόλεμο στην Ουκρανία με κάποια μορφή συμφωνίας «γη έναντι ειρήνης». Ωστόσο, θα είναι δύσκολο για έναν πρόεδρο των ΗΠΑ να μπορέσει να διαμορφώσει μια συμφωνία που θα ανταμείβει τον Πούτιν για την επιθετικότητά του, σε μια εποχή που φαίνεται να μην μπορεί να κρατήσει ενωμένη τη συμμαχία των αυταρχικών ηγετών του. Θα είναι η πρώτη κινητική εξωτερική κρίση του Τραμπ: Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες βρίσκονται ήδη σε κατάσταση συναγερμού για την πιθανή χρήση κρυφών χημικών όπλων από πιστούς του καθεστώτος. Ακόμη και η Κίνα, η οποία τάχθηκε υπέρ του καθεστώτος Άσαντ πριν από λίγες ημέρες, φαίνεται να έχει μείνει άναυδη από το πόσο γρήγορα μπορεί να αλλάξει χέρια η εξουσία.
Τι θα συμβεί στη συνέχεια; Μπορεί η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS), η νικήτρια ισλαμιστική ομάδα, να διατηρήσει αξιόπιστα την αναβαπτισμένη αφήγησή της περί μετριοπαθούς, αποκεντρωμένου τζιχαντισμού; Μπορεί να συνεργαστεί με ομάδες που υποστηρίζονται από την Τουρκία για να αποκαταστήσει τις υπηρεσίες, την εμπιστοσύνη του κοινού και να αποτελέσει έναν αξιόπιστο εταίρο για τους ξένους επενδυτές; Θα ακολουθήσει τον δρόμο του σχηματισμού μιας μεταβατικής κυβέρνησης χωρίς αποκλεισμούς που προσανατολίζεται προς τις εκλογές; Η Τουρκία θα διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο και εναπόκειται στον πρόεδρο Ερντογάν να καθορίσει πώς βλέπει το μέλλον του γείτονά του, πώς φαντάζεται ότι μπορεί να ελέγξει την HTS, πώς σχεδιάζει να συνεχίσει τον αγώνα του κατά των Κούρδων.
Η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, θα καθίσει στο τραπέζι με μια έξυπνη Ρωσία και ένα ξαφνικά ευάλωτο Ιράν. Τι θα συμβεί αν η Τεχεράνη αποφασίσει ότι η μόνη λογική της πορεία είναι να πιέσει πιο γρήγορα για μια πυρηνική βόμβα; Τι θα συμβεί αν το Ισραήλ αποφασίσει ότι χρειάζεται μια ευρεία ζώνη ασφαλείας στο εσωτερικό της Συρίας; Δεν υπάρχει τίποτα τόσο ανησυχητικό για τον κόσμο όσο η εκδίωξη ενός δικτάτορα σε ένα γεωπολιτικό hotspot.
ΠΗΓΗ: Times Media Ltd / News Licensing