Κατέκτησε την Ευρώπη στα 17 του - Πόσο μεγάλος μπορεί να γίνει λοιπόν ο Γιαμάλ;

Πώς θα μοιάζει το μέλλον του ποδοσφαίρου; Υπάρχουν πολλοί εύλογοι τρόποι για να απαντήσει κανείς σε αυτό το ερώτημα, από προβλέψεις για το πώς μπορεί να εξελιχθεί το παιχνίδι από τακτικής άποψης ή πώς μπορεί να αλλάξει η οικονομική του γεωγραφία, μέχρι δυστοπικές προβλέψεις για τουρνουά που θα καταστραφούν από κυβερνητικές παρεμβάσεις ή παιχνίδια που θα έχουν τυποποιηθεί από την παρέμβαση της τεχνολογίας.

Όμως, ανεξάρτητα από το πόσο μπερδεμένο ή νεωτεριστικό γίνεται αυτό το άθλημα, φαίνεται ότι το ταλέντο είναι πάντα αυτό στο οποίο καταλήγουμε, αυτή δηλαδή η μαγική ιδιότητα που έχουν κάποιοι παίκτες η οποία συνεπαίρνει τους θεατές και κάνει κάποιον να ξεχωρίσει. Και έτσι, κληθείς να προσδιορίσω το ένα πράγμα που είδα φέτος και το οποίο μοιάζει περισσότερο με μια ματιά στο μέλλον του ποδοσφαίρου, κατέληξα στο 17χρονο αγόρι που κάνει εκπληκτικά πράγματα για την Ισπανία και την Μπαρτσελόνα.

Αυτή ήταν η χρονιά του Λαμίν Γιαμάλ. Τα γεγονότα καθαυτά του 2024: έγινε ο νεότερος παίκτης που σκόραρε ποτέ στο Κόπα ντελ Ρέι, ο νεότερος που συμμετείχε σε νοκ άουτ αγώνα του Τσάμπιονς Λιγκ και στη συνέχεια, σε ηλικία 16 ετών και 338 ημερών, ο νεότερος που έπαιξε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Αλλά, φυσικά, ο Γιαμάλ έκανε πολλά περισσότερα από το να παίζει απλώς σε αυτό το τουρνουά: τελείωσε με τέσσερις ασίστ, περισσότερες από οποιονδήποτε άλλο παίκτη, ένα εκπληκτικό, καθοριστικό γκολ στον ημιτελικό αγώνα εναντίον της Γαλλίας και ένα χρυσό μετάλλιο.

Μετά ήρθε η νέα σεζόν και μέχρι στιγμής έχει πέντε γκολ και εννέα ασίστ σε 16 παιχνίδια πρωταθλήματος με την Μπαρτσελόνα. Τον Οκτώβριο, τερμάτισε όγδοος στη Χρυσή Μπάλα και αυτό μοιάζει, αν μη τι άλλο, με μια συγκρατημένη εκτίμηση για το πού βρίσκεται ανάμεσα στους καλύτερους παίκτες του πλανήτη (είναι πραγματικά ανώτερος ο Ντάνι Καρβαχάλ ή, στην παρούσα φυσική κατάσταση, ο Κιλιάν Εμπαπέ;) - είναι ήδη ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στον κόσμο. Και είναι νεότερος από τον Μάικλ Όουεν όταν σκόραρε εναντίον της Αργεντινής, νεότερος από τον Πελέ όταν έλαμψε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958, νεότερος από τον Λιονέλ Μέσι όταν έδωσε την πρώτη του ασίστ στη La Liga σε ένα Clasico πετυχαίνοντας τη νίκη εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης το 2005.



Τώρα μπορεί να πείτε ότι πάντα υπήρχαν εφηβικές συγκινήσεις στο ποδόσφαιρο και ότι πάντα οι διαστάσεις της δημοσιότητας που λάμβαναν έκοβαν την ανάσα, και αυτό είναι αναμφίβολα αλήθεια. Αλλά είναι δύσκολο να βρει κανείς παραλληλισμούς για έναν παίκτη με τόσο σταθερή επιρροή όσο ο Γιαμάλ σε τόσο νεαρή ηλικία. Ο Γουέιν Ρούνεϊ ήταν πέντε ημέρες πριν από τα 17α γενέθλιά του όταν πέτυχε το περίφημο γκολ «θυμηθείτε το όνομα» εναντίον της Άρσεναλ, τον Οκτώβριο του 2002, αλλά σημείωσε μόνο έξι γκολ (και μία ασίστ) τους επόμενους 12 μήνες στο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Ακόμα και ο Μέσι άρχισε να συνεισφέρει με γκολ ή ασίστ ανά αγώνα γύρω στα τέλη της σεζόν 2006-07, όταν ήταν σχεδόν 20 ετών.

Όσο αξιοσημείωτοι και αν είναι οι αριθμοί του, για μένα το πιο εντυπωσιακό κομμάτι της εκπληκτικής χρονιάς του Γιαμάλ ήταν ο τρόπος με τον οποίο ανέλαβε την ευθύνη του ημιτελικού του Euro 2024 εναντίον της Γαλλίας. Είχα το προνόμιο να είμαι εκεί στο Μόναχο για να το δω. Η Ισπανία ήταν η δίκαιη νικήτρια του τουρνουά, σαφώς η καλύτερη εμφάνιση ομάδας, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πόσο εύκολα θα μπορούσε να είχε πάρει αντίθετη τροπή αυτός ο ημιτελικός. Η Γαλλία σκόραρε πρώτη, με τον Ραντάλ Κολό Μουανί, και για δέκα λεπτά μετά από αυτό έπαιξε το καλύτερο, πιο σίγουρο ποδόσφαιρο στο τουρνουά, προχωρώντας μπροστά με την υπεροψία που θα περίμενε κανείς από τους πιο σταθερούς παίκτες μεγάλων τουρνουά των τελευταίων ετών.

Χρειάστηκε η στιγμή της ιδιοφυΐας του Γιαμάλ για να γυρίσει το παιχνίδι υπέρ της Ισπανίας. Είναι ένα από εκείνα τα σπάνια γκολ που βλέπεις από κοντά και ξέρεις ότι θα τα θυμάσαι για πάντα: από τα 25 μέτρα σχεδόν, με τον Αντριέν Ραμπιό μπροστά του, ο Γιαμάλ έπιασε ένα υπέροχο σουτ που πέρασε με τόξο από την προσπάθεια του Ραμπιό να μπλοκάρει και η μπάλα χτύπησε το εσωτερικό του δοκαριού καθώς πέταξε στην πάνω γωνία. Θα ήταν ένα αρκετά υπέροχο γκολ σε ένα αδιάφορο παιχνίδι της Premier League και ένα εντυπωσιακό γκολ αν είχε σημειωθεί από οποιονδήποτε παίκτη σε ένα στάδιο αυτού του μεγέθους. Το να το επινοήσει ένας 16χρονος ήταν κάτι περισσότερο από εξαιρετικό: ήταν πρωτοφανές.


Από εκείνη τη στιγμή, ο Γιαμάλ συνέχισε την ανοδική του πορεία. Έδωσε την ασίστ στο εναρκτήριο γκολ της Ισπανίας στον τελικό εναντίον της Αγγλίας, το οποίο σημείωσε ο Νίκο Γουίλιαμς, και είναι ένας από τους παίκτες της σεζόν μέχρι στιγμής στη La Liga. Το διαδίκτυο έχει φουντώσει ιδιαίτερα από την εξωφρενική προτίμησή του να στήνει γκολ με τριβέλα, όπου χτυπάει τη μπάλα με την εξωτερική πλευρά του αριστερού του ποδιού για να αποκτήσει το είδος της καμπύλης τροχιάς που συνήθως είναι εφικτή μόνο με το δεξί.

Όπως η στροφή του Γιόχαν Κρόιφ, η «ρουλέτα Μασσαλίας» του Ζινεντίν Ζιντάν και η κροκέτα του Μέσι, πρόκειται για μια υπερφυσική μαεστρία της μπάλας που αιχμαλωτίζει τη φαντασία και σου δίνει την αίσθηση ότι ο Γιαμάλ μπορεί να κάνει ό,τι μπορεί να φανταστεί στο γήπεδο. Η επιτυχία και η δόξα σε νεαρή ηλικία δεν είναι πάντα ένας ευτυχής οιωνός διαρκούς αριστείας, αλλά αυτή τη στιγμή ο Γιαμάλ δεν αισθάνεται σαν απατεώνας σε αυτή τη γενιά ιδιοφυϊών. Μακάρι οι λαμπρές του ικανότητες να συνεχίσουν να μας ενθουσιάζουν.

ΠΗΓΗ: Times Media Ltd / News Licensing