Κάθε δράση έχει και αντίδραση - Πώς η Κολομβία ανακάλυψε ότι ο Τραμπ σοβαρολογούσε

Χρειάστηκαν περίπου εννέα ώρες για να υποκύψει η Κολομβία στις απειλές του Ντόναλντ Τραμπ για δασμούς σχετικά με τις απελάσεις μεταναστών τη Δευτέρα. Καλώς ήρθατε στην εποχή του «Fafo» («f*** around, find out», σε ελεύθερη μετάφραση «κάθε δράση έχει και αντίδραση»).

Οι Νοτιοαμερικανοί είχαν αποκρούσει δύο στρατιωτικές πτήσεις απέλασης, αλλά άλλαξαν πορεία όταν βρέθηκαν αντιμέτωποι με δασμούς έως και 50% στις εξαγωγές τους. Αυτό είναι πιθανό να επιβεβαιώνει την άποψη του Τραμπ ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να χρησιμοποιήσουν την εμπορική τους δύναμη για να εκφοβίσουν ακόμα και συμμάχους σε υποταγή, όχι μόνο για το εμπόριο, αλλά και για οποιονδήποτε πολιτικό στόχο.

Την Κυριακή προσδιόρισε την προσέγγισή του ως «Fafo», σε μια ανάρτηση στον ιστότοπό του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με μια εικόνα του Τραμπ να φοράει φεντόρα και ριγέ κοστούμι, μοιάζοντας με γκάνγκστερ της δεκαετίας του 1920. Ο Τραμπ χρησιμοποίησε τους συνοριακούς δασμούς με διάφορους τρόπους όταν πρωτομπήκε στον Λευκό Οίκο, κυρίως για να βοηθήσει τους παραγωγούς αλουμινίου και χάλυβα των ΗΠΑ. Αυτό προκάλεσε εμπορικούς πολέμους με την Κίνα, την Ε.Ε. και άλλες χώρες, οι οποίοι αποδείχθηκαν δαπανηροί για όλες τις πλευρές.

Οι περισσότεροι κατάφεραν να διαπραγματευτούν εξαιρέσεις, αλλά η Κίνα όχι, και στη συνέχεια ο πρόεδρος Μπάιντεν διατήρησε τους δασμούς αυτούς. Πολλοί πρόεδροι έχουν δείξει την προθυμία τους να χρησιμοποιήσουν τους δασμούς ως πλεονέκτημα στις εμπορικές διαπραγματεύσεις. Αυτό που διαφέρει στην προεδρία του Τραμπ είναι η χρήση τους ως εναλλακτική λύση στη διπλωματία. Οταν άλλοι πρόεδροι άσκησαν εμπορική πίεση σε ξένα έθνη για να αλλάξουν συμπεριφορά, αυτό συνέβαινε σε εκείνα που δεν θεωρούνταν σύμμαχοι και αυτό θεωρούνταν επιβολή κυρώσεων.

Ωστόσο, η Κολομβία είναι σύμμαχος, τον οποίο οι ΗΠΑ χρειάζονται ως βοηθό στην καταδίωξη των διακρατικών καρτέλ ναρκωτικών, που ο Τραμπ έχει ορκιστεί να καταπολεμήσει. Ωστόσο, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να έρθει αντιμέτωπη με τις ΗΠΑ σε έναν εμπορικό πόλεμο.

Η Αμερική λαμβάνει το 26% του εξωτερικού εμπορίου της Κολομβίας, ενώ η Κολομβία λαμβάνει μόνο το 1% των αμερικανικών εξαγωγών. Ο ευρύτερος αντίκτυπος ήταν σύντομα εμφανής. Η αριστερή κυβέρνηση της Χιλής δήλωσε ότι «θα συνεργαστεί με τον επαναπατρισμό των μεταναστών». Το πρόγραμμα δράσης καθορίστηκε κατά την πρώτη θητεία του Τραμπ. Οι διελεύσεις από τα νότια σύνορα αυξάνονταν το 2019, παρά τις προσπάθειές του.

Τον Ιούνιο του ίδιου έτους απείλησε με δασμούς 5% στις εισαγωγές από το Μεξικό, οι οποίοι θα ανέβαιναν στο 10% και θα ακολουθούσαν περισσότεροι «μέχρι να σταματήσουν να έρχονται στη χώρα μας παράνομοι μετανάστες μέσω Μεξικού». Επειτα από οκτώ ημέρες συζητήσεων, το Μεξικό έστειλε χιλιάδες άνδρες της εθνικής του φρουράς για να ασφαλίσουν τα σύνορα με τη Γουατεμάλα.

Οι διελεύσεις συνόρων προς τις ΗΠΑ άρχισαν να μειώνονται. Ηταν ο Θίοντορ Ρούζβελτ, ο 26ος πρόεδρος και ένας από τους αγαπημένους του Τραμπ, ο οποίος όρισε τη διπλωματική του προσέγγιση ως «να μιλάς απαλά και να κρατάς μεγάλο ραβδί». Αυτό συνέβαινε πριν οι ΗΠΑ γίνουν η κυρίαρχη υπερδύναμη. Ο Τραμπ μιλάει επιθετικά και έχει δείξει ότι είναι έτοιμος να χρησιμοποιήσει το ραβδί των δασμών. Η συγκεκριμένη τακτική λειτουργεί σε μικρά εμπορικά έθνη, όπως η Κολομβία, επειδή οι αγορές των ΗΠΑ θα μπορούσαν γρήγορα να προσαρμοστούν στο μεγαλύτερο κόστος του καφέ, των λουλουδιών και άλλων εξαγωγών της.

Ωστόσο, θα επικρατήσει χάος αν ο Τραμπ προχωρήσει σε δασμούς στην Ε.Ε. (17% των αμερικανικών εισαγωγών), στο Μεξικό (15%), στην Κίνα (14%) ή στον Καναδά (12%). Ο πιθανός εμπορικός πόλεμος θα μπορούσε να είναι η πιο εκτεταμένη άσκηση της τακτικής «κάθε δράση έχει και αντίδραση» στη δεύτερη θητεία του Τραμπ.