Ο διάδοχος του Πάπα Φραγκίσκου θα παραλάβει μια διχασμένη εκκλησία, η οποία αντιμετωπίζει μια σειρά από προκλήσεις, όπως ο χειρισμός των σκανδάλων παιδικής κακοποίησης, οι αποφάσεις για τον ρόλο της γυναίκας, τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων και οι εκκλήσεις για μεταρρύθμιση των οικονομικών και της διακυβέρνησης του Βατικανού. Η επιτυχία των αυστηρά συντηρητικών υποψηφίων στις εθνικές εκλογές σε όλο τον κόσμο τα τελευταία χρόνια έχει χαρακτηριστεί από ορισμένους σχολιαστές ως αντίδραση κατά των πιο φιλελεύθερων καθεστώτων, ενώ εικάζεται ότι η επιλογή του νέου ποντίφικα θα μπορούσε να επηρεαστεί από την ίδια τάση. Ο Φραγκίσκος εξελέγη Πάπας το 2013, προτού ξεσπάσει το κύμα του παγκόσμιου λαϊκισμού, το οποίο οδήγησε το Ηνωμένο Βασίλειο στο Brexit, τις ΗΠΑ στην εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ και την αύξηση της υποστήριξης των δεξιών κομμάτων σε χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία.

Από τα 1,3 δισεκατομμύρια Καθολικούς στον κόσμο, μόνο 135 καρδινάλιοι θα έχουν δικαίωμα ψήφου στην επιλογή του διαδόχου του. Ωστόσο, και βρίσκονται απέναντι σε ένα μεγάλο δίλημμα. Το ζήτημα της κληρονομιάς του Φραγκίσκου και η κλίμακα της επίδρασής του στην ιστορία της εκκλησίας θα κριθεί, σε μεγάλο βαθμό, από το ποιος θα επιλεγεί να τον διαδεχθεί. Θα προσπαθήσει να στηρίξει ή να διαλύσει τη φιλελεύθερη ατζέντα του; Η σκληρή σύγκρουση μεταξύ συντηρητικών και φιλελευθέρων που διαδραματίζεται παγκοσμίως είναι πιθανό να αντηχήσει στους τοίχους της Καπέλα Σιξτίνα κατά τη διάρκεια του επερχόμενου κονκλάβιου. Οι συντηρητικοί της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας εξοργίστηκαν με ορισμένες από τις μεταρρυθμίσεις του Φραγκίσκου και απογοητεύτηκαν από τα προοδευτικά σχόλια του σε θέματα που εκτείνονται από την ομοφυλοφιλία, τον ρόλο της γυναίκας και την κλιματική αλλαγή, μέχρι τους πρόσφυγες, τον ρόλο των συνόδων και την παραδοσιακή Θεία Λειτουργία στη σύγχρονη εκκλησία.

Παρόλο που ορισμένοι συντηρητικοί θεώρησαν ότι υπερέβη τα εσκαμμένα, πολλοί φιλελεύθεροι θεώρησαν ότι δεν προχώρησε αρκετά στην αλλαγή του εκκλησιαστικού δόγματος. Ο καρδινάλιος Βίνσεντ Νίκολς, Αρχιεπίσκοπος του Ουέστμινστερ, δήλωσε τη Δευτέρα: «Η κληρονομιά που αφήνει είναι ένα έργο που πρέπει να συνεχίσουμε και να ενισχύσουμε». Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί που θέλουν να συμβεί ακριβώς το αντίθετο. Το γεγονός αυτό προετοιμάζει το έδαφος για ένα άκρως πολιτικοποιημένο κονκλάβιο, όπως χαρακτηριστικά απεικονίζεται στη φανταστική πλοκή της ταινίας «Κονκλάβιο», με πρωταγωνιστή τον Ρέιφ Φάινς. Οι καρδινάλιοι που έχουν δικαίωμα ψήφου προέρχονται από όλο τον κόσμο και ανήκουν σε ένα ευρύ φάσμα πολιτιστικών και θεολογικών καταβολών. Δεν είναι σαφές ότι κάποιος «papabile» (υποψήφιος παπάς) έχει σαφή υποστήριξη από ένα συγκεκριμένο τμήμα υποστηρικτών είτε από τη φιλελεύθερη είτε από τη συντηρητική πλευρά.

Εκείνος που ίσως θεωρείται επικρατέστερος είναι ο Πιέτρο Παρολίν, υπουργός Εξωτερικών του Βατικανού. Διακρίνεται ως μετριοπαθής, αλλά και ως υποψήφιος για τη συνέχεια, μολονότι δεν είναι τόσο φιλελεύθερος όσο ο Φραγκίσκος. Ο Ούγγρος καρδινάλιος Πέτερ Έρντο και ο Ρόμπερτ Σάρα από τη Γουινέα θεωρούνται κορυφαίοι συντηρητικοί υποψήφιοι, ενώ ο Λουίς Αντόνιο Τάγκλε από τις Φιλιππίνες και ο Ιταλός Ματέο Ζούπι θεωρούνται εξέχοντες φιλελεύθεροι. Ακόμη και ο ίδιος ο Φράνσις ήταν μια επιλογή-έκπληξη, ενώ υπήρχαν και άλλα ονόματα στη λίστα, όπως ο Πίτερ Τέρκσον από την Γκάνα και ακόμη και ο Άρθουρ Ρόουτς, ένα αουτσάιντερ από το Γιορκσάιρ. Ωστόσο, μια από τις πιο διαρκείς παρακαταθήκες του Φραγκίσκου, όσον αφορά τα βρετανικά ζητήματα, ενδεχομένως να είναι οι προσπάθειές του να προωθήσει τη σύσφιξη των σχέσεών του με την Εκκλησία της Αγγλίας. Ο Αιδεσιμότατος Κρίστοφερ Τσέσαν, Αγγλικανός Επίσκοπος του Σάουθγουορκ, δήλωσε: «Η κληρονομιά του χαρακτηρίζεται από βαθιά πνευματικότητα και θαρραλέα αποστολική ηγεσία με μία καρδιά γεμάτη αγάπη. Είναι σπουδαίο το γεγονός ότι ο Θεός τον κάλεσε κοντά του την περίοδο του Πάσχα. Ας αναπαυθεί εν ειρήνη».