Η long COVID-19 βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και της έρευνας της κοινότητας των ειδικών επιστηµόνων διεθνώς. Η σύνθεση των κλινικών και των βιολογικών δεδοµένων για τη long COVID-19 ήταν το θέµα του συνεδρίου µε τίτλο «Cardiovascular Perspectives in Long COVID-19», το οποίο διοργανώθηκε τον περασµένο Ιούνιο από τον καθηγητή Jawed Fareed της Ιατρικής Σχολής του Loyola University Medical Center, στο Σικάγο των ΗΠΑ.

Στο εν λόγω παγκόσµιο και πολύ σηµαντικό επιστηµονικό ιατρικό συνέδριο συµµετείχε µε εισηγήσεις του και ο Ελληνας καθηγητής Αιµατολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστηµίου της Σορβόνης, Γρηγόρης Γεροτζιάφας, ο οποίος µεταφέρει σήµερα στην «Κυριακάτικη Απογευµατινή» ορισµένα σπουδαία και αναγνωρισµένα δεδοµένα, τα οποία έχουν εξαχθεί έως σήµερα από τη διαρκή έρευνα των ειδικών επιστηµόνων σχετικά µε τις συνέπειες της long COVID-19:

«Σύµφωνα µε την καθηγήτρια Μοριακής Βιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Wheaton College της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ, Ελίζαµπεθ Ντίτερ:

  • Περίπου το 10%-35% των ασθενών µε λοίµωξη COVID-19 µπορεί να αναπτύξουν long COVID-19. Οι επιπτώσεις των συνεχιζόµενων συµπτωµάτων της COVID επηρεάζουν τόσο το άτοµο όσο και την οικογένειά του και το σύστηµα Υγείας.
  • Η long COVID-19 αναγνωρίστηκε ως αναπηρία στις ΗΠΑ, από τον Ιούλιο του 2021. Μια µελέτη σε 15.308 συµµετέχοντες, ηλικίας 18-69 ετών, διαπίστωσε ότι το 12% ήταν άνεργοι, ενώ περίπου 16 εκατοµµύρια Αµερικανοί εργάσιµης ηλικίας, 18 έως 65 ετών, έχουν σήµερα long COVID-19. Από αυτούς, 2 έως 4 εκατοµµύρια είναι άνεργοι λόγω long COVID-19.
  • Το ετήσιο κόστος µόνο από αυτούς τους χαµένους µισθούς ανέρχεται σε περίπου 170 δισεκατοµµύρια δολάρια και δυνητικά φτάνει τα 230 δισεκατοµµύρια δολάρια.
  • Οι τρεις σηµαντικότερες επιπτώσεις της long COVID-19 είναι η έκπτωση της ποιότητας ζωής, η απώλεια εισοδήµατος και η αύξηση των αναγκών για ιατρική περίθαλψη.
  • Λόγω των συµπτωµάτων της long COVID-19, το 70% των ασθενών αντιµετώπισαν µείωση των ωρών εργασίας ή απώλεια εργασίας, µε αποτέλεσµα καθαρή απώλεια εισοδήµατος ύψους 1 τρισεκατοµµυρίου δολαρίων.
  • Οι ετήσιες ιατρικές δαπάνες στις ΗΠΑ ανέρχονται σε 528 δισεκατοµµύρια δολάρια για άµεσες και έµµεσες υπηρεσίες Υγείας που σχετίζονται µε τη long COVID-19, ενώ το συνδυασµένο κόστος της απώλειας της ποιότητας ζωής, της απώλειας εισοδηµάτων και της υψηλότερης ιατρικής περίθαλψης ανέρχεται σε 3,7 τρισεκατοµµύρια δολάρια...». Οι νευροψυχιατρικές συνέπειες Από τη δική του πλευρά, ο καθηγητής Χοσέ Μπίλερ συνόψισε ως εξής τις νευροψυχιατρικές συνέπειες της long COVID-19:
  • Τα νευροψυχιατρικά συµπτώµατα που σχετίζονται µε τη long COVID-19 είναι εµφανή, κοινά και µπορεί να είναι σοβαρά εξουθενωτικά σε ορισµένους ασθενείς. Συχνά αναφερόµενα συµπτώµατα είναι η χρόνια κόπωση, η αδιαθεσία µετά την άσκηση, η λεγόµενη «εγκεφαλική οµίχλη», η γνωστική εξασθένηση, τα ελλείµµατα µνήµης, η απροσεξία, η κατάθλιψη, το άγχος και οι αλλοιώσεις της όσφρησης ή της γεύσης. Λιγότερο συχνά, οι ασθενείς µπορεί να αναφέρουν νέους ή επιδεινούµενους πονοκεφάλους, αλλοιώσεις της οµιλίας ή µη φυσιολογικές κινήσεις.
  • Η δυσκολία στην αυτονοµία µπορεί επίσης να είναι ένα εξέχον χαρακτηριστικό και ορισµένοι ασθενείς µε long COVID-19 µπορεί να εκδηλώσουν συνυπάρχον σύνδροµο ορθοστατικής ταχυκαρδίας.
  • Αν και οι προσπάθειες για την κατανόηση της παθοφυσιολογίας της long COVID-19 συνεχίζονται, υπάρχουν ενδείξεις ότι η αιτιολογία της µπορεί να περιλαµβάνει την εµµένουσα παρουσία και επανενεργοποίηση του ιού, την αυτοανοσία, την ανοσολογική δυσλειτουργία, τη δυσβίωση του εντερικού µικροβιόκοσµου, την ενδοθηλιακή δυσλειτουργία, τους µικροθρόµβους και τις σηµατοδοτικές διαταραχές του νευρικού συστήµατος.

COVID-19: Ένας στους τριάντα Ευρωπαίους

Την ίδια στιγµή, ο διευθυντής του ευρωπαϊκού τµήµατος του Παγκόσµιου Οργανισµού Υγείας (ΠΟΥ), Χανς Κλουγκ, έχει δηλώσει ότι «σύµφωνα µε εκτιµήσεις του συνεργαζόµενου κέντρου µας, του Ινστιτούτου Μετρήσεων και Αξιολόγησης Υγείας, στο Πανεπιστήµιο Ουάσινγκτον στο Σιάτλ των ΗΠΑ, σχεδόν 36 εκατοµµύρια άνθρωποι σε όλη την ευρωπαϊκή περιφέρεια του ΠΟΥ µπορεί να έχουν βιώσει µακροχρόνια COVID στα πρώτα τρία χρόνια της πανδηµίας. Αυτό είναι περίπου 1 στους 30 Ευρωπαίους τα τελευταία 3 χρόνια. Αυτό είναι 1 στους 30 που µπορεί ακόµα να δυσκολεύεται να επιστρέψει στην κανονική ζωή. Ενας στους 30 που θα µπορούσε να υποφέρει σιωπηλά, να µείνει πίσω, καθώς άλλοι προχωρούν από την COVID-19».

Ο Χανς Κλουγκ έχει υπογραµµίσει επίσης σχετικά: «Ακούµε τις εκκλήσεις από µακροχρόνιους ασθενείς µε COVID και οµάδες υποστήριξης και ευαισθητοποιούµαστε για την κατάστασή τους, αλλά σαφώς πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα για να το καταλάβουµε. Η long COVID-19 παραµένει ένα κραυγαλέο τυφλό σηµείο στις γνώσεις µας, το οποίο πρέπει επειγόντως να καλυφθεί».

Τέλος, σε εξέλιξη βρίσκονται ακόµη οι ανάλογες επιδηµιολογικές και κλινικές έρευνες για τους ασθενείς µε long COVID-19 στην Ελλάδα, για τις οποίες, όµως, δεν υπάρχουν ακόµη διαθέσιµα τα σχετικά στοιχεία προς ανακοίνωση.



*Δημοσιεύτηκε στην «Κυριακάτικη Απογευματινή»