Περικαρδίτιδα: Τα συμπτώματα της ασθένειας που παραλίγο να στοιχίσει τη ζωή του Γιώργου Αυτιά
Οι αιτίες και η αντιμετώπιση
O Γιώργος Αυτιάς αποκάλυψε τη σοβαρή περιπέτεια της υγείας του, η οποία παραλίγο να του στοιχίσει τη ζωή
Για τη μεγάλη περιπέτεια που πέρασε με την υγεία του μέσα στο καλοκαίρι μίλησε ο ευρωβουλευτής της ΝΔ Γιώργος Αυτιάς το πρωί της Δευτέρας (26.08.24).
Ειδικότερα, ο Γιώργος Αυτιάς, που βρέθηκε σήμερα στο πάνελ της πρωινής εκπομπής του ΣΚΑΪ, αναφέρθηκε στην κατάσταση της υγείας του, αποκαλύπτοντας πως έπαθε περικαρδίτιδα, μάλλον από μικρόβιο κλιματιστικού.
Διαβάστε ακόμα: Αυτιάς: Αποκάλυψε ότι έπαθε περικαρδίτιδα - Μου είπαν “αν μπεις τώρα στο αεροπλάνο, θα πεθάνεις”
Η περικαρδίτιδα, λοιπόν, είναι η φλεγμονή του περικαρδίου, δηλαδή του υμένα που περιβάλλει την καρδιά.
Αιτίες
Περικαρδίτιδα μπορεί να προκληθεί από ιώσεις, έμφραγμα του μυοκαρδίου, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια και καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις.
Άλλες αιτίες είναι οι λοιμώξεις από διάφορα μικρόβια και μύκητες, ο υποθυρεοειδισμός, η φυματίωση, η ακτινοβολία, καθώς και αυτοάνοσες παθήσεις.
Ανάλογα με τη διάρκεια της φλεγμονής η περικαρδίτιδα χαρακτηρίζεται ως οξεία ή χρόνια και συνήθως συνοδεύεται από αύξηση της ποσότητας του υγρού γύρω από την καρδιά.
Στις χρόνιες καταστάσεις μπορεί να δημιουργηθούν συμφύσεις και ασβεστώσεις του περικαρδίου που εμποδίζουν την έκπτυξη της καρδιάς (συμπιεστική περικαρδίτιδα).
Η πιο συχνή μορφή είναι η οξεία περικαρδίτιδα (με ή χωρίς την παρουσία υγρού).
Τα συμπτώματα της περικαρδίτιδας
Η οξεία περικαρδίτιδα χαρακτηρίζεται από προκάρδιο άλγος που διαρκεί πολλές ώρες, επιδεινώνεται με τις αναπνευστικές κινήσεις και την ύπτια θέση και συχνά αντανακλά στον αριστερό ώμο. Μπορεί να συνυπάρχουν ή να έχουν προηγηθεί τα συμπτώματα της πάθησης που προκάλεσε την περικαρδίτιδα, ενώ συχνή είναι και η εμφάνιση του πυρετού. Στη χρόνια μορφή προέχουν κυρίως τα οιδήματα κάτω άκρων, η καταβολή δυνάμεων και η εύκολη κόπωση.
Αντιμετώπιση
Στην οξεία περικαρδίτιδα ανεξαρτήτως αιτιολογίας χρειάζεται ξεκούραση, τακτικός έλεγχος για πιθανή ανάπτυξη επιπωματισμού και διερεύνηση της αιτίας. Επίσης συνιστάται η χορήγηση μεγάλων δόσεων αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, ενώ σε επίμονες μορφές γίνεται και χρήση κορτιζόνης. Είναι προφανές ότι η θεραπεία στρέφεται και προς την υποκείμενη νόσο (π.χ. υποθυρεοειδισμό, έμφραγμα, μικρόβια κ.λπ.). Σε επιπωματισμό επιβάλλεται η παρακέντηση, ενώ σε υποτροπιάζουσες ή χρόνιες μορφές είναι δυνατόν να γίνει και χειρουργική αφαίρεση τμήματος του περικαρδίου.