Μπορεί το καλοκαίρι να μας αποχαιρετά, όμως οι συνεχόμενοι καύσωνες και συνεπώς, η αυξημένη χρήση των κλιματιστικών, έφερε στο προσκήνιο τη νόσο των Λεγεωνάριων ή αλλιώς νόσο των κλιματιστικών.

Μάλιστα, για τη νόσο των λεγεωνάριων και τους κινδύνους που εγκυμονεί μίλησε στο MEGA η παθολόγος και Καθηγήτρια επιδημιολογίας & προληπτικής ΕΚΠΑ, Θεοδώρα Ψαλτοπούλου.

Ειδικότερα, η Θεοδώρα Ψαλτοπούλου είπε αρχικά: «Η νόσος των λεγεωνάριων, το όνομά της προέρχεται από ένα συνέδριο το οποίο έγινε στην Αμερική, και νόσησαν 229 και πέθαναν άνω του 10%. Τότε βρέθηκε αυτό το μικρόβιο και ήταν το συνέδριο της Αμερικανικής Λεγεώνας και γι΄αυτό λέγεται έτσι. Είναι ένα βακτήριο που μεγαλώνει σε ζεστό νερό είτε σε ύδρευση, κλιματιστικό ή πισίνες, και το οποίο δυστυχώς σε ορισμένες κατηγορίες ατόμων μπορεί να έχει και θνητότητα. Κυρίως εμφανίζουν σοβαρή νόσο άτομα άνω των 50 ετών, άτομα με καρδιοπάθεια και πνευμονοπάθεια, καπνιστές, ανοσοκατεσταλμένοι, που έχουν κάνει χημειοθεραπείες».

Διαβάστε ακόμα: Νόσος λεγεωνάριων: Η ασθένεια που κολλάς από τα κλιματιστικά - Ποια τα συμπτώματα και ποια η θεραπεία

Θεοδώρα Ψαλτοπούλου για νόσο κλιματιστικών: ''Στην αρχή τα συμπτώματα δεν είναι ειδικά''

Και συνέχισε: «Στην αρχή τα συμπτώματα δεν είναι ειδικά. Είναι σαν ιογενής λοίμωξη του αναπνευστικού. Στην συνέχεια, υπάρχει επιδείνωση, ρίγη, πυρετός, αιματηρός βήχας, δύσπνοια, αναπνευστική ανεπάρκεια ή πόνο στο στήθος. Αυτά μας οδηγούν στο νοσοκομείο για τις απαραίτητές διαγνωστικές εξετάσεις. Για να δοθεί μία πολύ αποτελεσματική αντιβίωση αν δοθεί στην αρχή. Είναι υδρόφιλο το μικρόβιο. Όσοι εμφανίζουν συμπτώματα που επιδεινώνονται, πρέπει άμεσα να πάνε στον γιατρό. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να φτάσει κάποιος και σε σηπτικό σοκ με μεγάλη πιθανότητα θανάτου που κυμαίνεται από 10-30%».

Από την πλευρά του, ενεργειακός επιθεωρητής, Μιχάλης Χριστοδουλίδης μίλησε στο MEGA για τα κλιματιστικά και τι πρέπει να προσέχουμε.

«Δεν υπάρχει πρόβλημα με το οικιακό κλιματιστικό. Το συγκεκριμένο μικρόβιο αναπτύσσεται σε υδάτινο περιβάλλον. Δηλαδή, σε κεντρικά κλιματιστικά συστήματα, που στους σωλήνες κυκλοφορεί νερό και όχι φρέον – που είναι ψυκτικό μέσο – και σε συγκεκριμένο εύρος θερμοκρασιών, από 20 έως 45 βαθμούς και το ph από 5,5-7. Αυτές είναι οι ιδανικές συνθήκες για να αναπτυχθεί αυτό το βακτήριο. Όταν πηγαίνουμε σε μεγάλα συγκροτήματα κτιρίων μεταξύ αυτών και τας νοσοκομεία, έχουμε δει περιπτώσεις νόσησης. Τα κλιματιστικά θα πρέπει να συντηρούνται τουλάχιστον 1-2 φορές τον χρόνο. Αυτό που πρέπει να γίνεται είναι η έκπλυση με νερό, η απολύμανση με διάλυμα χλωρίου περίπου 50 μιλιγκράμ το λίτρο. Μέσα από τους αεραγωγούς και τα στόμια, οι υγραντήρες, υγραίνουν τον αέρα και οι θερμοκρασίες δεν είναι πάνω από 45 βαθμούς. Άρα θέλει καθαρισμό των φίλτρων και του αέρα των φίλτρων και των φίλτρων του νερού. Το βακτήριο επικάθεται στις επιφάνειες των σωληνώσεων όταν υπάρχουν βρωμιές και σκουριές. Όταν είναι στάσιμα τα νερά ο κίνδυνος είναι ακόμη μεγαλύτερος», τόνισε.

Τι είναι η νόσος των κλιματιστικών

Η νόσος των λεγεωναρίων ή αλλιώς νόσος των κλιματιστικών γνώρισε το φως της δημοσιότητας το 1976, όταν ξέσπασε επιδημία (οξύ εμπύρετο νόσημα του αναπνευστικού) κατά τη διάρκεια συνεδρίου της Αμερικανικής Λεγεώνας στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η νόσος εμφανίσθηκε ως οξύ εμπύρετο νόσημα του αναπνευστικού το 1976, κατά τη διάρκεια συνεδρίου της Αμερικανικής Λεγεώνας στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, εξού και το όνομά της.

Κατά την έρευνα για τον αιτιολογικό παράγοντα αυτής της επιδημίας, απομονώθηκε και ταυτοποιήθηκε ο υπεύθυνος μικροοργανισμός, ένα Gram αρνητικό βακτηρίδιο το οποίο ονομάσθηκε λεγιονέλλα.

Υπάρχουν περίπου 40 είδη λεγιονέλλας και, από αυτά, περισσότερα από τα μισά μπορούν να προκαλέσουν νόσο στον άνθρωπο. Το είδος λεγιονέλλα pneumofila ευθύνεται για το 90% των λοιμώξεων στον άνθρωπο.