Ας υποθέσουμε ότι σε ένα συγκεκριμένο νοσοκομείο του ΕΣΥ της χώρας μας, να το πούμε “Χ”, υπηρετούν 65 ειδικευμένοι μόνιμοι γιατροί του ΕΣΥ. Το νοσοκομείο “Χ” διαθέτει επίσης 15 ειδικευόμενους γιατρούς, ενώ η διοίκησή του αποφάσισε πριν από λίγο καιρό να προσλάβει επίσης 20 επικουρικούς γιατρούς. Το ερώτημα, το οποίο δεν θα έπρεπε καν να αποτελεί ερώτημα, αλλό το καθιστά ερώτημα μία παρωχημένη και ακατανόητη εκ πρώτης όψεως συνδικαλιστική πρακτική, είναι πόσοι είναι οι συνολικοί γιατροί του νοσοκομείου “Χ”…

Οι απαντήσεις είναι… δύο: Η πρώτη είναι η συνδικαλιστική απάντηση, η οποία θεωρεί ότι στο νοσοκομείο υπηρετούν μόνον οι μόνιμοι ειδικευμένοι γιατροί του ΕΣΥ, δηλαδή 65 γιατροί. Η δεύτερη απάντηση είναι εκείνη της κοινής λογικής, της πραγματικής ζωής, της απλής αριθμητικής, όπως θέλετε εσείς ονομάστε το. Κατά την δεύτερη αυτή απάντηση, το σύνολο των γιατρών οι οποίοι υπηρετούν στο νοσοκομείο “Χ” προκύπτει από το άθροισμα των ειδικευμένων γιατρών του ΕΣΥ, των επικουρικών γιατρών του ΕΣΥ και των ειδικευόμενων γιατρών του ΕΣΥ, δηλαδή 100 γιατροί υπηρετούν στο νοσοκομείο “Χ”, εκ των οποίων, θα μπορούσαμε να διευκρινίσουμε, οι 85 είναι ειδικευμένοι γιατροί του ΕΣΥ.

Γιατί, όμως, οι συνδικαλιστές γιατροί του ΕΣΥ, σε αντίθεση με τους συνδικαλιστές νοσηλευτές και λοιπούς εργαζομένους του ΕΣΥ, βροντοφωνάζουν ότι στο νοσοκομείο “Χ” υπηρετούν μόνον 65 γιατροί του ΕΣΥ; Γιατί, προκειμένου να “φουσκώσουν” ακόμη περισσότερο τις υφιστάμενες ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό, οι συνδικαλιστές γιατροί του ΕΣΥ “μετρούν” στους υπηρετούντες αποκλειστικά και μόνον τους μόνιμους γιατρούς του ΕΣΥ…

Και ο Θεός βοηθός.