Από το 1992 και κάθε χρόνο στις 10 Οκτωβρίου γιορτάζεται επισήµως η Παγκόσµια Ηµέρα Ψυχικής Υγείας, όπως έχει οριστεί από την Παγκόσµια Οµοσπονδία για την Ψυχική Υγεία. Σύµφωνα µάλιστα µε τον Παγκόσµιο Οργανισµό Υγείας, ψυχική υγεία είναι η κατάσταση ευηµερίας, όπου κάθε άτοµο συνειδητοποιεί τις δικές του δυνατότητες, µπορεί να αντεπεξέλθει στις φυσιολογικές πιέσεις της ζωής, να εργαστεί και να συµµετέχει παραγωγικά και γόνιµα στην κοινότητα και όχι απλώς η απουσία µιας ασθένειας. Από τον επιστηµονικό ορισµό όµως η εργασιακή πραγµατικότητα απέχει παρασάγγας.

*Διαβάστε ακόμα: Κατάθλιψη, άγχος και επίμονο στρες επηρεάζουν την υγεία της καρδιάς - Τι πρέπει να γνωρίζετε


«Το 27% των εργαζοµένων υποφέρει από στρες, άγχος και κατάθλιψη, που οφείλονται στο εργασιακό περιβάλλον ή επιδεινώνονται από αυτό, καθιστώντας τα προβλήµατα ψυχικής υγείας ως το δεύτερο πιο συχνό πρόβληµα υγείας που σχετίζεται µε την εργασία». Αυτά αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία µε αφορµή τη σηµερινή Παγκόσµια Ηµέρα Ψυχικής Υγείας, η οποία είναι αφιερωµένη στην ψυχική υγεία στους χώρους εργασίας.

Μάλιστα συµπληρώνει: «Σηµαντική πρόκληση παραµένει η υποστήριξη των εργαζοµένων που βιώνουν µια ψυχική καταπόνηση προκειµένου να παραµείνουν στην εργασία τους ή να επιστρέψουν σε αυτή µετά από απουσία λόγω νοσηλείας ή αναρρωτικής άδειας. Όσον αφορά στα άτοµα µε χρόνιες ψυχικές διαταραχές, η απόκτηση επαγγελµατικών δεξιοτήτων, η εύρεση εργασίας ανάλογης των προσόντων τους και η υποστήριξή τους, ώστε να µπορέσουν να αντεπεξέλθουν σε αυτήν, αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για να επιτευχθεί, πέραν της ύφεσης των συµπτωµάτων, και ο στόχος της ανάρρωσης-ανάκαµψης».

*Διαβάστε ακόμα: Στα 130 δισ. ευρώ το χρόνο το κόστος από τις υποβαθμισμένες συνθήκες λειτουργίας της Ψυχικής Υγείας στην Ε.Ε.


Με αφορµή τη σηµερινή µέρα, ο διακεκριµένος Έλληνας καθηγητής Ψυχιατρικής και Ψυχοθεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστηµίου Μπικόκα του Μιλάνου, Αντώνης Ντακανάλης, εξηγεί στην «Απογευµατινή» ότι «σήµερα ένας εργαζόµενος στους πέντε διεθνώς υποφέρει από κάποια ψυχική νόσο και, δυστυχώς, µόνο ένας στους τέσσερις πάσχοντες θα απευθυνθεί σε ειδικό Ψυχικής Υγείας. Πρακτικά αυτό σηµαίνει ότι από τους 100 εργαζοµένους µιας επιχείρησης οι 20 νοσούν και από αυτούς µόνο οι 5 θα απευθυνθούν σε ειδικό, ενώ οι υπόλοιποι 15 γιατροπορεύονται µόνοι τους, κυρίως λόγω άγνοιας και στίγµατος, πάσχουν και δυσλειτουργούν. Αυτή η δυσλειτουργία δεν επηρεάζει µόνο τον πάσχοντα αλλά και το περιβάλλον του, οικογενειακό και εργασιακό».

Ο Αντώνης Ντακανάλης αναφέρει επίσης τα εξής, ιδιαίτερα για την Ελλάδα: «Σύµφωνα µάλιστα µε τα στοιχεία διεθνών οργανισµών (ΟΟΣΑ), στην Ελλάδα το άγχος και η κατάθλιψη έχουν ποσοστά που είναι έως και τέσσερις µονάδες πάνω από τον µέσο όρο της Ευρώπης. Είτε πρόκειται για τις µακροπρόθεσµες επιπτώσεις της πανδηµίας και του εγκλεισµού, είτε για αυξανόµενες οικονοµικές προκλήσεις, είτε για τις δυσµενείς εργασιακές συνθήκες (εξαντλητικά ωράρια, ανεπαρκείς αποδοχές, τοξικοί προϊστάµενοι και άλλα), οι εργαζόµενοι βρίσκονται υπό σηµαντική πίεση. Τα παραδοσιακά όρια µεταξύ προσωπικής και επαγγελµατικής ζωής απαλείφονται και µαζί τους η αντίληψη ότι η ψυχική υγεία είναι αποκλειστικά προσωπικό και όχι οργανωτικό ζήτηµα. Τα προβλήµατα ψυχικής υγείας που δεν αντιµετωπίζονται αποτελεσµατικά έχουν ως αποτέλεσµα τη µείωση της εργασιακής δέσµευσης, ικανοποίησης και αποδοτικότητας, τη λήψη λανθασµένων ή παρακινδυνευµένων αποφάσεων, το αρνητικό κλίµα στο εργασιακό περιβάλλον και την αύξηση των απουσιών από τον χώρο εργασίας».

Την ίδια στιγµή, στη διοργάνωση πολυποίκιλων δράσεων, µε αφορµή τη σηµερινή Παγκόσµια Ηµέρα Ψυχικής Υγείας, καλούνται από το υπουργείο Παιδείας όλες οι σχολικές µονάδες της χώρας µας, µε εγκύκλιο, την οποία υπογράφει και εξέδωσε η υφυπουργός Παιδείας, Ζέττα Μακρή. Οι δράσεις θα υλοποιηθούν από σήµερα έως την επόµενη Παρασκευή 18 Οκτωβρίου, έως τέσσερις διδακτικές ώρες, µε απόφαση του συλλόγου διδασκόντων. Συγκεκριµένα, η κυρία Μακρή καλεί τους συλλόγους διδασκόντων να υλοποιήσουν δράσεις α) προαγωγής της κοινωνικής και συναισθηµατικής ευεξίας των παιδιών και των εφήβων και β) ευαισθητοποίησης των µελών της σχολικής κοινότητας επί της σηµασίας της ψυχικής υγείας.