Εδώ και πολλές δεκαετίες από την εποχή της μελέτης των επτά χωρών (Ελλάδα, Ιταλία, Γιουγκοσλαβία, Ολλανδία, Φιλανδία, ΗΠΑ, Ιαπωνία) η οποία ξεκίνησε το 1960 από τον Αμερικανό επιδημιολόγο Ancel Keys, έχουμε στοιχεία πως η θνησιμότητα από στεφανιαία νόσο είναι χαμηλή σε χώρες όπου το ελαιόλαδο αποτελεί βασική λιπαρή ύλη.

Προστατευτικός φαίνεται να είναι ο ρόλος του ελαιόλαδου και ανάμεσα σε ασθενείς που έχουν ήδη υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Επιστημονικά δεδομένα που προέκυψαν από τη μελέτη CARDIO2007 υπέδειξαν πως η αποκλειστική χρήση ελαιόλαδου στις μαγειρικές παρασκευές προσδίδει σημαντική προστασία έναντι της εμφάνισης στεφανιαίας νόσου.

Νωρίτερα επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Ναβάρα στην Ισπανία είχαν δείξει πώς η κατανάλωση ελαιόλαδου σε συγκεκριμένες ποσότητες (μέση πρόσληψη 54 γρ. ημερησίως) οδηγεί σε μείωση κατά 82% του σχετικού κινδύνου για εμφάνιση εμφράγματος.

Πολύ πρόσφατα εκπονήθηκαν δεδομένα από την Ευρωπαική Προοπτική Έρευνα EPIC (European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition) που επίσης επιβεβαιώνουν πως η κατανάλωση ελαιόλαδου σχετίζεται με τη μείωση της εμφάνισης στεφανιαίων συμβαμάτων.

Η κατανάλωση ελαιόλαδου φαίνεται να βοηθά στην πρόληψη καρδιαγγειακών νοσημάτων μέσω διαφόρων μηχανισμών όπως

♦ η βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ μέσω κυρίως της αύξησης της HDL (καλής χοληστερόλης)

♦ η μείωση της οξείδωσης της LDL (κακής χοληστερόλης) με αποτέλεσμα την προστασία αγγείων από τη φθορά που προκαλεί η οξείδωση

♦ η προαγωγή της ενδοθηλιακής λειτουργίας (φανταστείτε το ενδοθήλιο ως τη «φόδρα» των αγγείων).

♦ ο έλεγχος της αρτηριακής πίεσης.