Άρθρο του Συνολάκη στη WSJ: «Η φωτιά στο Μάουι και το μάθημα της Ελλάδας»
Ο καθηγητής Φυσικών Καταστροφών αναφέρεται στην αξία του «112» που καθιερώθηκε στην Ελλάδα μετά το Μάτι
Για τις ομοιότητες της φωτιάς της Ρόδου με αυτή στο Μάουι της Χαβάης, την αποτελεσματικότητα των εκκενώσεων σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, το μάθημα που πήρε η Ελλάδα από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι το 2018 και τη μεγάλη σημασία του «112» μίλησε, σε άρθρο του στη Wall Street Journal, ο καθηγητής Φυσικών Καταστροφών Κώστας Συνολάκης.
Ειδικότερα, με τίτλο «Η φωτιά στο Μάουι και το μάθημα της Ελλάδας», το άρθρο ξεκινάει αναφέροντας πως «η Αθήνα έμαθε από τα μαθήματα της πυρκαγιάς του 2018 που σκότωσε 104 ανθρώπους. Στη Ρόδο τον περασμένο μήνα, μόνο ένας άνθρωπος πέθανε», επιχειρώντας μια σύγκριση με την καταστροφική φωτιά της Χαβάης που έχει, μέχρι τώρα, κοστίσει τη ζωή σε περισσότερους από 100 ανθρώπους, ενώ ο αριθμός αυτός αναμένεται -σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των τοπικών Αρχών- να αυξηθεί δραματικά.
Σύμφωνα με όσα είπε ο κ. Συνολάκης, μια ομάδα Αμερικανών, Ιαπώνων και Ελλήνων επιστημόνων στην εκτέλεση μοντέλων προσομοίωσης πυρκαγιάς και εκκένωσης κατέληξε στο συμπέρασμα, όσον αφορά το Μάτι, πως υπήρχε χρόνος να σωθεί κόσμος, αν υπήρχε προειδοποίηση, και έτσι αναπτύχθηκε η υπηρεσία «112», που λειτουργεί έκτοτε σε τέτοιου είδους κρίσεις.
«Στη Ρόδο υπήρξε μόνο ένας νεκρός, ένας εθελοντής πυροσβέστης. Υπήρξαν εντολές εκκένωσης από την ελληνική υπηρεσία επικοινωνιών έκτακτης ανάγκης, το 112. Εκτός από έναν ενιαίο αριθμό έκτακτης ανάγκης όπως το 911 (που λειτουργεί στη Βόρεια Αμερική), η υπηρεσία 112 περιλαμβάνει ένα εθνικό ολοκληρωμένο σύστημα δημόσιου συναγερμού και προειδοποίησης, το οποίο παρέχει πληροφορίες έκτακτης ανάγκης στο κοινό μέσω κινητών και σταθερών τηλεφώνων. Η υπηρεσία δεν απαιτεί εφαρμογή ή συνδρομή, με τα μηνύματα να αποστέλλονται σε όλα τα κινητά τηλέφωνα σε μια περιοχή που βρίσκεται σε κίνδυνο, τόσο στα ελληνικά όσο και στα αγγλικά», σημειώνει ο Έλληνας καθηγητής.
Αναφερόμενος στην πυρκαγιά που «σάρωσε» το Μάουι, «την πιο φονική που σημειώθηκε στις ΗΠΑ για περισσότερο από έναν αιώνα, κατακαίγοντας τα πάντα στην ιστορική πόλη της Λαχάινα», ο κ. Συνολάκης έγραψε πως «οι επιζώντες ανέφεραν ότι δεν έλαβαν κανένα προειδοποιητικό μήνυμα πριν φτάσει η φωτιά εκεί που βρίσκονταν, ενώ άλλοι είπαν πως τα μηνύματα εμφανίστηκαν και στη συνέχεια εξαφανίστηκαν από τα κινητά τους, χωρίς να μπορούν να βρουν οδηγίες για να προφυλαχθούν. Σε μια πολιτεία που έθεσε σε λειτουργία τις σειρήνες και τις ειδοποιήσεις έκτακτης ανάγκης για τσουνάμι πριν από περισσότερα από 60 χρόνια και όπου οι σειρήνες δοκιμάζονται κάθε μήνα, δεν υπήρχαν -σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν- σειρήνες για το χάος που ακολούθησε της φωτιάς και τις διακοπές ρεύματος και επικοινωνίας».
Για τον κ. Συνολάκη «η πρόληψη ή ο μετριασμός τέτοιων καταστροφών θα απαιτήσει προηγμένη τεχνολογία για την ανίχνευση πυρκαγιών, βελτιωμένα συστήματα συναγερμού έκτακτης ανάγκης με γρήγορες προβλέψεις για την εξάπλωση και την ένταση της πυρκαγιάς, καλύτερες πρώτες αντιδράσεις, προσαρμογή των δασών στις μεταβαλλόμενες καιρικές συνθήκες και ανάλυση των διδαγμάτων από άλλες καταστροφικές πυρκαγιές σε όλο τον κόσμο».