Όπως είναι γνωστό, ο Φεβρουάριος είναι ο πιο μικρός μήνας του έτους, όμως έχετε αναρωτηθεί ποτέ σας πως προέκυψε αυτό;

Φαίνεται ότι η απάντηση βρίσκεται χιλιάδες αιώνες πίσω, όταν δημιουργήθηκε το Ρωμαϊκό Ημερολόγιο και όταν οι μήνες πήραν τα ονόματα που η ανθρωπότητα χρησιμοποιεί μέχρι και σήμερα.

Όλα άρχισαν μετά την επιστροφή του Ιούλιου Καίσαρα στη Ρώμη το 46 π.Χ., ο οποίος μεταξύ όσων είχε να διευθετήσει ήταν και ο ορισμός του χρόνου. Γενικά, πριν από αυτήν τη διαδικασία οι Ρωμαίοι είχαν ένα ημερολόγιο που διέθετε επίσης 12 μήνες, όμως αυτοί άλλαζαν με προσθέσεις και αφαιρέσεις ημερών ή και μηνών ώστε να συμπίπτουν με τις εποχές. Το θέμα έβαλε σε μια σειρά ο αστρονόμος Σωσιγένης από την Αλεξάνδρεια, που ήταν προσκεκλημένος του Καίσαρα και ο οποίος όρισε το έτος σε 365, με σειρά τριών χρόνων ενώ κάθε τέταρτο χρόνο οι μέρες φτάνουν τις 366. Και μπορεί αυτός ο ορισμός να έδειξε ότι τα προβλήματα φτάνουν στο τέλος τους, όμως ξαναήρθαν στην επιφάνεια όταν έφτασε η στιγμή ονομασίας των μηνών.

Πρώτος μήνας έγινε ο Μάρτιος που του δόθηκε το όνομα του θεού του πολέμου και συμβόλιζε τις δυνάμεις της φύσης.

Φυσικά εκείνο το διάστημα γινόντουσαν όλο γιορτές με θέμα τον ερχομό της άνοιξης, επομένως δε μπορούσε παρά να διαρκεί 31 μέρες. Ο δεύτερος μήνας πήρε το όνομα Απρίλιος και αφιερώθηκε στην Αφροδίτη, ενώ αποφασίστηκε να κρατά 30 μέρες και η εναλλαγή σε 30-31 ημέρες ίσχυσε και για τους μήνες Μάιο - Ιούνιο. Επειδή όμως μάλλον η έμπνευση για τα ονόματα δεν ήταν και πολύ μεγάλη, οι άλλοι μήνες πήραν τις ονομασίες τους από τους αριθμούς.

Από τον Ιούλιο και μετά οι μήνες πήραν τα ονόματα των Ρωμαίων αυτοκρατόρων και μιας και ο Αύγουστος έφερε την ονομασία ενός σημαντικού άνδρα της εποχής, δεν μπορούσε παρά να διαρκεί 31 μέρες.

Όμως 31 μέρες έπρεπε να έχει και ο Ιανουάριος γιατί ήταν αφιερωμένος στον Ιανό, τον προστάτη της Ετρουρίας, επομένως, ο Φεβρουάριος έμενε με 28. Το ότι βέβαια είχε τη μικρότερη διάρκεια, δεν ενόχλησε καθόλου τους Ρωμαίους γιατί πέραν του ότι ήταν αφιερωμένος στους νεκρούς, ήταν και ο μήνας που έπρεπε να κάνουν τον ηθικό απολογισμό τους και να βρίσκονται σε διάθεση μετάνοιας. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι το όνομα αυτού του μήνα σημαίνει εξιλέωση (Februare). Μάλιστα, επειδή ακριβώς οι Ρωμαίοι δεν ήθελαν να έχουν την αίσθηση ότι αυτός ο μήνας κρατάει μια μέρα παραπάνω, διπλασίαζαν την έκτη μέρα του, από το να του προσθέτουν άλλη μια.

πηγη:E-Radio.gr