Και εκεί που όλα κυλούσαν ομαλά και ο Ολυμπιακός θα μπορούσε για πρώτη φορά στη σεζόν να παραταχθεί πλήρης, ήρθε μια ίωση που ταλαιπώρησε αρκετά τον Κώστα Παπανικολάου και τον έθεσε εκτός μάχης των πρώτων τριών εν τέλει παιχνιδιών της σειράς των Playoffs της Euroleague απέναντι στην Μπαρτσελόνα. Ο αρχηγός, όμως, επέστρεψε!

Και πώς θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά βλέποντας στο τρίτο παιχνίδι τους συμπαίκτες του να γίνονται θύματα μιας ξεκάθαρης διαιτητικής αδικίας, την οποία παραδέχθηκε η ίδια η Euroleague; Ο αρχηγός δεν ήταν έτοιμος κλινικά (οι αιματολογικές του εξετάσεις ήταν κάκιστες) όμως παρ' όλα αυτά θυσίασε τον εαυτό του και έδωσε τεράστια βοήθεια στην ομάδα του και σε αρκετά σημεία του παιχνιδιού, με σημαντικότερο εκείνο στο τέλος της τρίτης περιόδου όπου σκόραρε διαδοχικά τρίποντα και έριξε στο καναβάτσο την Μπαρτσελόνα που είχε βγάλει έστω μια μικρή αντίδραση.

Ο Παπανικολάου τελείωσε το "τρικ" με τον Σίκμα

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας αποφάσισε να ανοίξει το ροτέισιον του μετά την είδηση της απώλειας του αρχηγού του και έριξε στη μάχη τον Λουκ Σίκμα που είχε κλείσει ικανοποιητικά την κανονική περίοδο, ελέω της απουσίας του Πετρούσεφ. Παρ' όλα αυτά όμως, το κόλπο έπιασε μόνο στο πρώτο παιχνίδι της Βαρκελώνης, με τους Καταλανούς να προσαρμόζονται στη συνέχεια της σειράς και τον Τζαμπάρι Πάρκερ να κάνει "πάρτι". 

Πλέον όμως η επιστροφή του αρχηγού επαναφέρει τον Ολυμπιακό στις... εργοστασιακές ρυθμίσεις. Ο Πίτερς επέστρεψε στη φυσική του θέση και η λειτουργία των ερυθρόλευκων ήταν υποδειγματική, με εξαίρεση το κακό διάστημα αμυντικά στην πρώτη περίοδο του Game 4 όπου η Μπαρτσελόνα τα έβαζε από παντού.

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d0zed19ayygh)

Τον Παπανικολάου δεν μπορείς να τον αφήσεις μόνο του

Η παρουσία του Κώστα Παπανικολάου στο παρκέ βοηθά τα μέγιστα στο να διατηρηθούν οι ισορροπίες στην επίθεση, πέραν φυσικά της άμυνας που πάντα είναι παρών. Ο "Παπ" δεν είναι σουτέρ... ολκής, αλλά δεν είναι και παίκτης που μπορείς να αφήσεις μόνο του. Η ικανότητά του να επιτίθεται με διαφορετικούς τρόπους πλέον (είτε με spot-up σουτ, είτε με σουτ μετά από ντρίμπλα είτε φυσικά στο αγαπημένο του close-out) προσφέρει μια έξτρα λύση στη φαρέτρα του Μπαρτζώκα.

Με τον αρχηγό να είναι παρών ελευθερώνονται περισσότεροι χώροι στο ζωγραφιστό ώστε να τους εκμεταλλευτεί είτε ο Φαλ, είτε ο Πίτερς, είτε οποιοσδήποτε άλλος συνυπάρχει εκείνη τη στιγμή στην πεντάδα. Αν η άμυνα του αντιπάλου κλείσει στη ρακέτα της, τότε ο αρχηγός (εκτός των άλλων) θα είναι έτοιμος να την τιμωρήσει. Χαρακτηριστική η παρακάτω φάση στο ξεκίνημα της αναμέτρησης με τον Κάλινιτς να μην κλείνει τον διάδρομο στον Φαλ μένοντας στον Παπανικολάου, έπειτα από το "hedge-out" του Βέσελι. Τον Σίκμα, δηλαδή, θα τον άφηναν ελεύθερο.

Η αθόρυβη δουλειά του Παπανικολάου στα ριμπάουντ και την άμυνα

Ο Κώστας Παπανικολάου μπορεί να μην έχει την εκρηκτικότητα που είχε στα νιάτα του όμως πλέον έχει εξελίξει πολλά εκ των υπόλοιπων χαρακτηριστικών που είναι αναγκαία στο σύγχρονο μπάσκετ. Το μυαλό του λειτουργεί εξαιρετικά και στις περισσότερες περιπτώσεις νηφάλια, πράγμα σπάνιο σε παιχνίδια τόσο μεγάλης έντασης όπως αυτά των Playoffs. 

Αυτό φαίνεται στο κομμάτι των ριμπάουντ όπου ο αρχηγός κατέβασε 6 συνολικά (όλα αμυντικά) στο Game 4, όντας ο δεύτερος στη λίστα πίσω από τον σπουδαίο Νίκολα Μιλουτίνοφ. Ο τρόπος που εκμεταλλεύεται το μέγεθός του είναι ώρες ώρες υποδειγματικός, και μακάρι να τον ακολουθήσει στον συγκεκριμένο τομέα και ο πεσμένος τον τελευταίο καιρό, Άλεκ Πίτερς.

Η ενέργεια και η έμπνευση που δίνει ο αρχηγός από τον πάγκο

Τέλος, όταν όλες οι αρετές εντός παρκέ συνοδεύονται με όλα τα ηγετικά χαρακτηριστικά που χρειάζονται εκτός αυτού, τότε όλα είναι υποδειγματικά. Ο Παπανικολάου είναι ο πρώτος που θα στηρίξει, θα "μαλώσει" θα συμβουλέψει, θα αποθεώσει τόσο τους συμπαίκτες του όσο και τον ίδιο τον Γιώργο Μπαρτζώκα.

Κυρίως στον προπονητή του, η στήριξή του είναι απίθανη. Πολλές φορές μάλιστα, ο Παπανικολάου δεν "μιλάει" απλά αθόρυβα, αλλά "φωνάζει" με τις πράξεις του. Το έχει κάνει πολλάκις στη σεζόν (δίνοντάς του να σηκώσει τρόπαια), το έκανε και χθες με τη συγκινητική αγκαλιά του όταν έγινε αλλαγή. 

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι οι συμπαίκτες του τον θεωρούν σαν μια "πατρική φιγούρα" στα αποδυτήρια. Θα τους αφήσει να κάνουν τα "τρελά" τους όμως πάντα θα είναι εκεί ώστε να τους κρατήσει ταπεινούς. Ίσως αν ήταν στο δεύτερο παιχνίδι της Βαρκελώνης, τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Θα είναι όμως παρών στο πέμπτο παιχνίδι στο "Παλαού Μπλαουγκράνα" και εκεί θα έχει την ευκαιρία να οδηγήσει την ομάδα του σε μια ιστορική επιτυχία!