Μια κραυγή, η ιστορία μιας ολόκληρης ομάδας! Μια… ντουζίνα χρόνια θρυλικών στιγμών, αποτυπωμένα σε ένα στιγμιότυπο: Στα… φλογοβόλα μάτια του Κώστα Παπανικολάου στο παρκέ του "Παλαού Μπλαουγκράνα", δευτερόλεπτα αφού έχει συνειδητοποιήσει ότι ο αδάμαστος Ολυμπιακός του θα βρίσκεται για τρίτη διαδοχική σεζόν σε Final 4 της Euroleague.

kostas_papanikolaou_euroleague_barcelona_liontaria_olympiakos

Διαβάζεις και ξαναδιαβάζεις το φύλλο της στατιστικής του πέμπτου αγώνα της σειράς των playoffs με την Μπαρτσελόνα και προσπαθείς μάταια να αντιληφθείς… πως στα κομμάτια κατάφεραν για άλλη μια φορά τα «λιοντάρια του Γιώργου Μπαρτζώκα» να αφήσουν άφωνη την μπασκετική Ευρώπη

Ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα; Ούτε… μαθητικής ομάδας (26.1%). Συντελεστής ασίστ-λαθών; 15-16! Συνολική συγκομιδή πόντων των δύο πρώτων σου σκόρερ (Πίτερς και Κάνααν) κατά τη διάρκεια της σεζόν; Μόλις και μετά βίας… 12!

Μια βαθιά υπόκλιση στον Γιώργο Μπαρτζώκα και τον Ολυμπιακό που δημιούργησε

Είτε θαυμάζεις τον Γιώργο Μπαρτζώκα, είτε του επιτίθεσαι, είτε τον αποθεώνεις, είτε τον κατακρίνεις, δεν μπορείς παρά να του υποκλιθείς. Τα έφερε από εδώ, τα έφερε από εκεί πάλι κατάφερε ακόμη και φέτος (σε μια σεζόν που του έλειπαν τους περισσότερους μήνες οι πύργοι, οι αξιωματικοί και οι ίπποι του από τη σκακιέρα) να οδηγήσει ξανά την ομάδα του ένα βήμα από την κορυφή του ευρωπαϊκού Έβερστ. Ειλικρινά μοιάζει αδύνατο να το αναλύσεις.

Όχι επειδή δεν μπορείς… κατόπιν εορτής να αντιληφθείς τις κινήσεις που έκανε για να κερδίσει μια παρτίδα που έμοιαζε χαμένη, αλλά γιατί δυσκολεύεσαι να κατανοήσεις το μέγεθος της προπονητικής του ιδιοφυίας, πριν οι αποφάσεις του λάβουν σάρκα και οστά.

Πάνω απ’ όλα του βγάζεις τον καπέλο για τους χίλιους δυο τρόπους που… τρυπάει το ταβάνι των δυνατοτήτων του Ολυμπιακού. Και κυρίως τον παραδέχεσαι για τη νοοτροπία νικητή που έχει χτίσει όλα αυτά τα χρόνια στα αποδυτήρια του ΣΕΦ με την πολύτιμη αρωγή του Γιώργου και του Παναγιώτη Αγγελόπουλου, του Χρήστου Μπαφέ και όλων των στελεχών αυτής της σπάνιας αθλητικής οικογένειας.

Στη Βαρκελώνη κατάλαβαν όλοι το μέγεθος των φετινών απουσιών του Ολυμπιακού

Χάζευες τον  Νίκολα Μιλουτίνοφ να… βάζει στο τσεπάκι του για πλάκα όλους τους ψηλούς της Μπάρτσα και συνειδητοποιούσες ότι ένας εκ των κορυφαίων ψηλών στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, βρισκόταν καθηλωμένος στα πιτς για περισσότερους από τέσσερις μήνες (αν προσθέσουμε και τα δύο διαστήματα της απουσίας του).

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d14kq246f3wp)

Έβλεπες τον Σακίλ ΜακΚίσικ να παίρνει πάνω του την ευθύνη στο τέταρτο δεκάλεπτο (και ουσιαστικά να παίρνει από το… χεράκι τους συμπαίκτες του και να τους οδηγεί στο Final 4) και αντιλαμβανόσουν το μέγεθος της απουσίας του στο ξεκίνημα της σεζόν, όταν ο Μπαρτζώκας έβγαλε τα στήθη του μπροστά για να τον στηρίξει, όταν αυξανόταν το κύμα αμφισβήτησης προς τον Αμερικάνο.

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d14kt5bivgpd)

Άλλος ένας λόγος για τον οποίο αξίζει ένα τεράστιο respect ο κορυφαίος προπονητής των τελευταίων ετών στη Euroleague: Η πίστη και η εμπιστοσύνη προς την "αγέλη" που έχει δημιουργήσει. Η τυφλή εμπιστοσύνη σε αυτά τα "λυσσασμένα σκυλιά" ότι δεν θα εγκαταλείψουν ποτέ τη μάχη. Ότι θα είναι πάντα εκεί να δίνουν και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών τους, ανεξαρτήτως αν τελικά φτάσουν ή όχι στο στόχο τους.

Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, θα βρίσκεται ξανά σε Final 4, αυτή τη φορά όχι ως φαβορί όπως το έπραξε πέρσι στο Κάουνας, αλλά ως αουτσάιντερ. Και η πρώτη αντίπαλος που θα βρει στο δρόμο του δεν είναι άλλη από την «πυρηνοκίνητη» Ρεάλ  που… έτρεχε μόνη της σε διαφορετικές ταχύτητες από την έναρξη της χρονιάς. Με το χέρι στην καρδιά όμως, ποιος μπορεί να ξεγράψει την πιο σκληρή, την πιο αλύγιστη ομάδα που γνώρισε το ευρωπαϊκό μπάσκετ την τελευταία 20ετία; 

* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή"