Καραμανλής Γ' του Αχιλλέως, βεβαίως βεβαίως - Η ζωή του πρώην υπουργού Μεταφορών, που δεν ήθελε να ακούσει για «ενασχόληση με τα κοινά»
Τώρα βάλλεται σχεδόν από παντού για τη σύγκρουση των τρένων
Όσοι γνώρισαν τον Κώστα Αχ. Καραμανλή από τις δραστηριότητές του στη ναυτιλία πραγματικά αιφνιδιάστηκαν το 2015, στο άκουσμα της καθόδου του στον πολιτικό στίβο.
Ουδέποτε είχε εκδηλώσει τέτοιες φιλοδοξίες. Τουναντίον. Έδειχνε κατασταλαγμένος στον δρόμο που είχε επιλέξει να ακολουθήσει, και μάλιστα με ιδιαίτερη επιτυχία, ως διευθυντικό στέλεχος στην οικογενειακή ναυτιλιακή εταιρεία Mantinia Shipping, με έδρα στον Παναμά και γραφεία στην Ακτή Μιαούλη, καθώς και στην έτερη οικογενειακή εταιρεία, τη Hellenic Carrier, με εμπορικά πλοία ξηρού φορτίου, εισηγμένη στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου μέχρι το 2016, την οποία διαχειρίζεται η αδερφή του, Φωτεινή.
Έχοντας σπουδάσει Ιστορία και Οικονομικά στο Hamilton College της Νέας Υόρκης και, στη συνέχεια, Διεθνείς Σχέσεις στο Fletcher School of Law and Diplomacy του Tufts της Βοστώνης και με θητεία στην ελεύθερη αγορά, τίποτα δεν προμήνυε ότι ο φέρων το «βαρύ» επίθετο «Καραμανλής» θα συνέχιζε πατώντας πάνω στα οικογενειακά βήματα. Η ναυτιλία μονοπωλούσε το ενδιαφέρον και αντιμετώπιζε με αρκετές δόσεις σκεπτικισμού όσους φιλοδοξούσαν να κάνουν καριέρα στην πολιτική, ειδικά τους ανεπάγγελτους, τους οποίους θεωρούσε ακατάλληλους, καθότι αδοκίμαστοι, χωρίς βιογραφικό στα επαγγελματικά τους. Το τι μεσολάβησε τελικά και ο Καραμανλής ο Γ’ άλλαξε άρδην επιλογές κάνοντας στροφή 180 μοιρών παραμένει στη σφαίρα του αναπάντητου, αν και περισσεύουν φήμες που τον θέλουν να υποκύπτει σε άνωθεν κομματικές και οικογενειακές πιέσεις.
Η συντριβή
Η είσοδός του, πάντως, στα κοινά και ο πολιτικός του βίος εν γένει δεν χαρακτηρίστηκε από ιδιαίτερες εξάρσεις. Θα έλεγε κάποιος, μάλιστα, ότι η διαδρομή υπήρξε κάπως επίπεδη μέχρι την αποφράδα νύχτα του αδιανόητου σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη, οπότε όλα άλλαξαν. Από την 26η Φεβρουαρίου ως πρόσωπο και ως πολιτικός δοκιμάζεται σκληρά σε όλα τα επίπεδα, νιώθοντας συντριβή μετά το φοβερό συμβάν. Αυτή η συντριβή έγινε ορατή σε απευθείας συνδέσεις, όταν από τον τόπο του δυστυχήματος, λίγες μόλις ώρες μετά τη σύγκρουση των δύο τρένων, με την οσμή από τα καμένα σώματα των αδικοχαμένων να βαραίνει την ατμόσφαιρα, «έσπασε» μπροστά στις κάμερες.
Ο Κώστας Καραμανλής βρίσκεται εδώ και μέρες στο επίκεντρο δριμείας κριτικής που του ασκείται από το πολιτικό σύστημα, εκτεθειμένος ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά, κάποια από αυτά φίλια κι ενώ κοντινά πρόσωπα του ζητούν να επανεξετάσει τη σχέση του με την πολιτική. Ανάμεσα σε αυτά τα πρόσωπα και η αγαπημένη του αδελφή, Φωτεινή, η οποία -σύμφωνα με πληροφορίες- του συστήνει να επιστρέψει στην εταιρεία, αφού πρώτα πάρει χρόνο να θεραπεύσει τα τραύματά του, καθώς ο θάνατος τόσων ανθρώπων, νέων οι περισσότεροι, τον στοιχειώνει.
Τίποτα, πάντως, δεν προμήνυε αυτό το κακό. Γεννηθείς στην Αθήνα τον Δεκέμβριο 1974, ανήμερα του Αγίου Σπυρίδωνα, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, τα οικονομικά ήταν αυτά που τον τράβηξαν, όχι η πολιτική. Εργάστηκε για δύο χρόνια από το 2002 έως το 2004 στην ελβετική τράπεζα επενδύσεων UBS Warburg στο Λονδίνο και από το 2004 έως το 2015 στις οικογενειακές ναυτιλιακές εταιρείες. Η μητέρα του, Νίκη Διαμαντή, άλλωστε, κατάγεται από τη γνωστή ναυτική οικογένεια Διαμαντή και ο παππούς του ήταν εφοπλιστής με 60ετή και πλέον δραστηριότητα στις ανοιχτές θάλασσες.
Η πρώτη παρουσία του Κώστα Καραμανλή στην πολιτική υπήρξε καθαρά διεκπεραιωτικού χαρακτήρα, καθώς περιορίστηκε στην τελευταία μη εκλόγιμη και συμβολική θέση του ψηφοδελτίου της Ν.Δ. στον Νομό Σερρών στις επαναληπτικές εκλογές του Ιουνίου 2012, οι οποίες έγιναν με λίστα. Ήταν η περίοδος της βαθιάς οικονομικής κρίσης και των μεγάλων διαδηλώσεων, με τον 39χρονο τότε Κώστα να εκφράζει προβληματισμούς. Κατ’ αρχάς, διότι θεωρούσε ότι η ύφεση υποβοηθούσε την άνοδο της Χρυσής Αυγής και την είσοδο ακραίων στοιχείων στο κέντρο του δημόσιου βίου, αλλά και σχετικά με την κατάσταση της οικονομίας, εκφράζοντας την άποψη ότι η απότομη δημοσιονομική προσαρμογή θα καθιστούσε τελικά την κρίση αυτοτροφοδοτούμενη.
Η είσοδός του στο Κοινοβούλιο, τελικά, έγινε στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 οπότε εξελέγη βουλευτής Σερρών. Έναν χρόνο μετά ανέλαβε καθήκοντα υπεύθυνου Τομέα Υποδομών και Μεταφορών της ΝΔ, ακολουθώντας εντέλει πιστά την οικογενειακή παράδοση και εν συνεχεία, ύστερα από τις εκλογές 2019, ως υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, υποκύπτοντας οριστικά στο κάλεσμα της κληρονομικότητας.
Οι γνωρίζοντες τα εφοπλιστικά πράγματα, μόνο καλά λόγια λένε για τον Κώστα Καραμανλή, για τις γνώσεις, τις ικανότητές, την αφοσίωση, την πειθαρχία και το επιχειρηματικό του πνεύμα. Η θητεία του, ωστόσο, ως υπουργός δεν απέφερε ανάλογες περγαμηνές. Ίσως γιατί χρειαζόταν περισσότερος χρόνος για να φανεί μια δουλειά που είχε γίνει και δρομολογηθεί. Πέραν του άθλιου δικτύου των σιδηροδρόμων, ζήτημα για το οποίο πολύ λόγος γίνεται και θα γίνει, οι αστικές συγκοινωνίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αν και ενισχύθηκαν σημαντικά με νέα οχήματα στην τετραετία της Ν.Δ., παραμένουν σε κακή κατάσταση, καθώς οι σχετικοί διαγωνισμοί για την προμήθεια σύγχρονων λεωφορείων καθυστέρησαν σημαντικά, με συνέπεια ένας απαρχαιωμένος στόλος ετοιμόρροπων οχημάτων να κυκλοφορεί στους δρόμους των δύο μεγαλουπόλεων. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην ήδη επιβαρυμένη λόγω ρύπων ατμόσφαιρα, τη μετακίνηση των πολιτών, αλλά και στο πεδίο καθαρά της αισθητικής, καθώς τόσο παλιά λεωφορεία βλέπουμε στον αναπτυσσόμενο κόσμο και όχι φυσικά σε ευρωπαϊκές πόλεις.
Η πρώτη θύελλα
Και σαν να μην έφθανε η απογοητευτική εικόνα στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς Αθήνας και Θεσσαλονίκης, μια άστοχη δήλωση που έκανε το καλοκαίρι 2019, για όσους έμπαιναν χωρίς εισιτήρια, τους οποίους εν πολλοίς χαρακτήρισε «αποβράσματα της κοινωνίας» προκάλεσε, δικαιολογημένα, θύελλα αντιδράσεων, όχι μόνο στην πλευρά της αντιπολίτευσης, αλλά και στον πυρήνα του καραμανλισμού.
Κάποιοι εξ αυτών των καραμανλικών έσπευσαν να θυμίσουν ότι ο θείος του (με τον οποίο διατηρούσε πάντοτε άριστες σχέσεις, όπως επίσης και η αδελφή του, Φωτεινή), ως νεαρός φοιτητής Νομικής, υπήρξαν φορές που δεν είχε τα ναύλα του. Σαφής υπενθύμιση της οικογενειακής πολιτικής παράδοσης γενικότερα, η οποία διαπνεόταν από αισθήματα κατανόησης για τις ανάγκες των πιο αδύναμων. Εντέλει, ο πρώην υπουργός ανασκεύασε με ανάρτηση στο Facebook, όπου σημείωνε: «Προφανώς το ότι πρέπει να νιώθουν "αποβράσματα" είναι μια λανθασμένη και άστοχη έκφραση, που ειπώθηκε στη ρύμη του λόγου».
Ρεπορτάζ: Σπύρος Κάραλης
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 19/3
Ουδέποτε είχε εκδηλώσει τέτοιες φιλοδοξίες. Τουναντίον. Έδειχνε κατασταλαγμένος στον δρόμο που είχε επιλέξει να ακολουθήσει, και μάλιστα με ιδιαίτερη επιτυχία, ως διευθυντικό στέλεχος στην οικογενειακή ναυτιλιακή εταιρεία Mantinia Shipping, με έδρα στον Παναμά και γραφεία στην Ακτή Μιαούλη, καθώς και στην έτερη οικογενειακή εταιρεία, τη Hellenic Carrier, με εμπορικά πλοία ξηρού φορτίου, εισηγμένη στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου μέχρι το 2016, την οποία διαχειρίζεται η αδερφή του, Φωτεινή.
Έχοντας σπουδάσει Ιστορία και Οικονομικά στο Hamilton College της Νέας Υόρκης και, στη συνέχεια, Διεθνείς Σχέσεις στο Fletcher School of Law and Diplomacy του Tufts της Βοστώνης και με θητεία στην ελεύθερη αγορά, τίποτα δεν προμήνυε ότι ο φέρων το «βαρύ» επίθετο «Καραμανλής» θα συνέχιζε πατώντας πάνω στα οικογενειακά βήματα. Η ναυτιλία μονοπωλούσε το ενδιαφέρον και αντιμετώπιζε με αρκετές δόσεις σκεπτικισμού όσους φιλοδοξούσαν να κάνουν καριέρα στην πολιτική, ειδικά τους ανεπάγγελτους, τους οποίους θεωρούσε ακατάλληλους, καθότι αδοκίμαστοι, χωρίς βιογραφικό στα επαγγελματικά τους. Το τι μεσολάβησε τελικά και ο Καραμανλής ο Γ’ άλλαξε άρδην επιλογές κάνοντας στροφή 180 μοιρών παραμένει στη σφαίρα του αναπάντητου, αν και περισσεύουν φήμες που τον θέλουν να υποκύπτει σε άνωθεν κομματικές και οικογενειακές πιέσεις.
Η συντριβή
Η είσοδός του, πάντως, στα κοινά και ο πολιτικός του βίος εν γένει δεν χαρακτηρίστηκε από ιδιαίτερες εξάρσεις. Θα έλεγε κάποιος, μάλιστα, ότι η διαδρομή υπήρξε κάπως επίπεδη μέχρι την αποφράδα νύχτα του αδιανόητου σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη, οπότε όλα άλλαξαν. Από την 26η Φεβρουαρίου ως πρόσωπο και ως πολιτικός δοκιμάζεται σκληρά σε όλα τα επίπεδα, νιώθοντας συντριβή μετά το φοβερό συμβάν. Αυτή η συντριβή έγινε ορατή σε απευθείας συνδέσεις, όταν από τον τόπο του δυστυχήματος, λίγες μόλις ώρες μετά τη σύγκρουση των δύο τρένων, με την οσμή από τα καμένα σώματα των αδικοχαμένων να βαραίνει την ατμόσφαιρα, «έσπασε» μπροστά στις κάμερες. Ο Κώστας Καραμανλής βρίσκεται εδώ και μέρες στο επίκεντρο δριμείας κριτικής που του ασκείται από το πολιτικό σύστημα, εκτεθειμένος ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά, κάποια από αυτά φίλια κι ενώ κοντινά πρόσωπα του ζητούν να επανεξετάσει τη σχέση του με την πολιτική. Ανάμεσα σε αυτά τα πρόσωπα και η αγαπημένη του αδελφή, Φωτεινή, η οποία -σύμφωνα με πληροφορίες- του συστήνει να επιστρέψει στην εταιρεία, αφού πρώτα πάρει χρόνο να θεραπεύσει τα τραύματά του, καθώς ο θάνατος τόσων ανθρώπων, νέων οι περισσότεροι, τον στοιχειώνει.
Τίποτα, πάντως, δεν προμήνυε αυτό το κακό. Γεννηθείς στην Αθήνα τον Δεκέμβριο 1974, ανήμερα του Αγίου Σπυρίδωνα, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, τα οικονομικά ήταν αυτά που τον τράβηξαν, όχι η πολιτική. Εργάστηκε για δύο χρόνια από το 2002 έως το 2004 στην ελβετική τράπεζα επενδύσεων UBS Warburg στο Λονδίνο και από το 2004 έως το 2015 στις οικογενειακές ναυτιλιακές εταιρείες. Η μητέρα του, Νίκη Διαμαντή, άλλωστε, κατάγεται από τη γνωστή ναυτική οικογένεια Διαμαντή και ο παππούς του ήταν εφοπλιστής με 60ετή και πλέον δραστηριότητα στις ανοιχτές θάλασσες.
Η πρώτη παρουσία του Κώστα Καραμανλή στην πολιτική υπήρξε καθαρά διεκπεραιωτικού χαρακτήρα, καθώς περιορίστηκε στην τελευταία μη εκλόγιμη και συμβολική θέση του ψηφοδελτίου της Ν.Δ. στον Νομό Σερρών στις επαναληπτικές εκλογές του Ιουνίου 2012, οι οποίες έγιναν με λίστα. Ήταν η περίοδος της βαθιάς οικονομικής κρίσης και των μεγάλων διαδηλώσεων, με τον 39χρονο τότε Κώστα να εκφράζει προβληματισμούς. Κατ’ αρχάς, διότι θεωρούσε ότι η ύφεση υποβοηθούσε την άνοδο της Χρυσής Αυγής και την είσοδο ακραίων στοιχείων στο κέντρο του δημόσιου βίου, αλλά και σχετικά με την κατάσταση της οικονομίας, εκφράζοντας την άποψη ότι η απότομη δημοσιονομική προσαρμογή θα καθιστούσε τελικά την κρίση αυτοτροφοδοτούμενη.
Η είσοδός του στο Κοινοβούλιο, τελικά, έγινε στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 οπότε εξελέγη βουλευτής Σερρών. Έναν χρόνο μετά ανέλαβε καθήκοντα υπεύθυνου Τομέα Υποδομών και Μεταφορών της ΝΔ, ακολουθώντας εντέλει πιστά την οικογενειακή παράδοση και εν συνεχεία, ύστερα από τις εκλογές 2019, ως υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, υποκύπτοντας οριστικά στο κάλεσμα της κληρονομικότητας.
Οι γνωρίζοντες τα εφοπλιστικά πράγματα, μόνο καλά λόγια λένε για τον Κώστα Καραμανλή, για τις γνώσεις, τις ικανότητές, την αφοσίωση, την πειθαρχία και το επιχειρηματικό του πνεύμα. Η θητεία του, ωστόσο, ως υπουργός δεν απέφερε ανάλογες περγαμηνές. Ίσως γιατί χρειαζόταν περισσότερος χρόνος για να φανεί μια δουλειά που είχε γίνει και δρομολογηθεί. Πέραν του άθλιου δικτύου των σιδηροδρόμων, ζήτημα για το οποίο πολύ λόγος γίνεται και θα γίνει, οι αστικές συγκοινωνίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αν και ενισχύθηκαν σημαντικά με νέα οχήματα στην τετραετία της Ν.Δ., παραμένουν σε κακή κατάσταση, καθώς οι σχετικοί διαγωνισμοί για την προμήθεια σύγχρονων λεωφορείων καθυστέρησαν σημαντικά, με συνέπεια ένας απαρχαιωμένος στόλος ετοιμόρροπων οχημάτων να κυκλοφορεί στους δρόμους των δύο μεγαλουπόλεων. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην ήδη επιβαρυμένη λόγω ρύπων ατμόσφαιρα, τη μετακίνηση των πολιτών, αλλά και στο πεδίο καθαρά της αισθητικής, καθώς τόσο παλιά λεωφορεία βλέπουμε στον αναπτυσσόμενο κόσμο και όχι φυσικά σε ευρωπαϊκές πόλεις.
Η πρώτη θύελλα
Και σαν να μην έφθανε η απογοητευτική εικόνα στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς Αθήνας και Θεσσαλονίκης, μια άστοχη δήλωση που έκανε το καλοκαίρι 2019, για όσους έμπαιναν χωρίς εισιτήρια, τους οποίους εν πολλοίς χαρακτήρισε «αποβράσματα της κοινωνίας» προκάλεσε, δικαιολογημένα, θύελλα αντιδράσεων, όχι μόνο στην πλευρά της αντιπολίτευσης, αλλά και στον πυρήνα του καραμανλισμού. Κάποιοι εξ αυτών των καραμανλικών έσπευσαν να θυμίσουν ότι ο θείος του (με τον οποίο διατηρούσε πάντοτε άριστες σχέσεις, όπως επίσης και η αδελφή του, Φωτεινή), ως νεαρός φοιτητής Νομικής, υπήρξαν φορές που δεν είχε τα ναύλα του. Σαφής υπενθύμιση της οικογενειακής πολιτικής παράδοσης γενικότερα, η οποία διαπνεόταν από αισθήματα κατανόησης για τις ανάγκες των πιο αδύναμων. Εντέλει, ο πρώην υπουργός ανασκεύασε με ανάρτηση στο Facebook, όπου σημείωνε: «Προφανώς το ότι πρέπει να νιώθουν "αποβράσματα" είναι μια λανθασμένη και άστοχη έκφραση, που ειπώθηκε στη ρύμη του λόγου».
Ρεπορτάζ: Σπύρος Κάραλης
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 19/3
